Karanlık

Mahzen

Karanlık bir mahzenin ortasında oturuyordum, tepede eski paslı bir lamba sadece suretimi bir nebze gösterecek kadar ışık tutuyordu. Sonra sen geldin karanlığın içinden , arkadan parlak bir ışık hüzmesi. Yüzüme vuran ışıktan yüzünü göremiyorum. Hatırladığım tek şey yaklaşıp dudaklarının tenime dokunuşuydu. Kalp ritmim değişmiş , soğuk terler dökmeye başlamıştım. Işık birden söndü ve her yer karanlığa gömüldü. Ayağa kalktım ve sağa sola koşuşturmaya başladım. Kabus muydu rüya mıydı ? Anlamaya çalışıyordum ama gerçekti. Sonra uyandım. Akşamdan kalma bir halde. Votkanın kokusu her yeri sarmıştı. Üstüme ağırlık çökmüş bir şekilde kendimi duşa atmıştım. Suyun altında hala rüya mıydı gerçek miydi diye kendimle  çelişiyordum...