BP

Entry 9

ENTRY 9

CHANGED.

Hmmm. So eto na nga, December 2 na. 23 days na lang Christmas na :> Pero parang ang hirap na ata maging masaya. After all this time.. Matatapos nanaman ng ganto lang? Aish. Nagkaaway kami kahapon, Hindi ko din alam kung pano pero basta nag.away na lang kami bigla. Tas yon.. Nagsorry na ‘ko eh. Pero wala, She did’nt even replied.

Yesterday Evening, I’ve told her my reasons. I’m sincere but I dunno whats wrong with her. -,- She stated that I’m not. The hell! Hindi ko ata kayang wala siya. Hindi siya nagreply. I consider, baka tulog na siya. Nagmessage pa din ako >L Tas tinapos ko na yung babasahin namin. Graded Recitation daw kase. -,-‘ Tapos natulog ako. But before that.. I send to her this..

“11:11 Forgive me”

“11:11 I can’t live without you”

“11:11 I’M SERIOUSLY SORRY”

“Night. Sorry”

Then nagready to sleep. Turned the lights off~ Tas humiga na. Naisip ko nanaman siya.. Galit siya saken. Andami ko ng nagawang mali =/ Sobrang dami na. L Di ko namalayang iyak na pala ko ng iyak :’< Hanggang sa di nakatulog na’ko dahil sa pagod. Pagod sa kakaiyak. Di ako nasanay na natutulog na magkagalit kami.

Back to now..

Pagkagising na pagkagising ko, tinignan ko kung nagreply siya. Pero wala kahit isa. Tinignan ko kung nagtweet siya.. Wala. NagMessage ako sakaniya ng ‘Morning. Ingat’ Pero wala pa den. Alam kong gising na siya sa mga oras na ‘to. Pero iniisip ko, may excuse siya. I’m convincing myself na okay lang yan. Everything will go into places .. Ayoko ayokong isiping hindi na. Tumingin na ko sa News Feed. Nagtweet na siya.. Meaning, wala talaga siyang balak magreply sa’kin.

 ISANG MALAKING SAMPAL SAKIN YUN. SOBRANG SAKIT. SOBRA PA SA SOBRA. -,-

Pumasok ako sa school. Ginawa ko lahat ng dapat gawin, Practice, Sulat, Sagot, Recitation, Nagbasa, Nakinig.. Ayoko na muna siyang isipin.. Masakit kase </3 Medyo matamlay buong araw. Pero pinipilit ko namang ngumiti, kahit mahirap. 6PM nakauwi na’ko. Kumain, Nagbihis, Nanuod ng TV, Ginawa yung assignments. Inopen yung twitter, Nagstalk. Ang masakit lang do’n hanggang ngayon wala siyang sagot sa’ken. Ansakit sakit. NagDM ako nagsend ako ng Message sa We chat pero wala.. Baka nga WALA NA SIYANG PAKI-ALAM. AT KAILANGAN KO NG TANGGAPIN ‘YON. AT GANON GANON NA LANG YON. :<

END OF THE DAY..

=============================================================================

CHANGED II

3 days later.. Meaning December 5 na ngayon. Saica University Teacher’s Day. We surprised our adviser :> We’re glad na, natuwa naman siya J ‘coz he’s not that showy and active. He’s a quiet one~  Yon. Nagintermission number yung iba. May kumanta, Sumayaw, And sinayaw ng girls si Sir :D Nakakatuwa lang :> After all, Alam naman naming mahal kami ni Sir :”> Kahit ganto kami kagulo at kaingay di niya iniwan ang Rapha (which is section namin) :”> \m/

After magkainan, Bumaba kami then naalala ko si Ma’am Gomez :D Scout Master J I brought rose nga pala for her, Di kasi nagprepare yung President ng Girlcout eh -,- Although we prepare na last world teacher’s day, Iba pa din yung Saica’s Teacher’s day right? :D So yun. Nagpagawa kami ng Letter sa ibang scouts. Nagroom to room kami~ Di na namin nabigyan yung iba ‘coz masiyado ngang hassle tska kailangan na din kami sa room. After namin ma-collect lahat, Pumunta kaming Library then ginawa na namin yung gift :> Unprepared kase kaya simple lang, I’ve got the idea from Lexi, She gave me a long letter kase last time, Literal na LONG hah! Hahaha. Then yun, naisip ko/namin na paganon na lang yung gagawin namen. It’s hard to explain but its like scroll yung early times. Pagkatapos namin dun, pawis na pawis at sobrang HAGGARD kase kami lang yung gumawa ni Ches. Ugh. Binigay namin kay Ma’am Gomez :D Kanina kase we saw her sa classroom ng Gradeschool :> Bumalik kami dun pero wala na siya. Edi pumunta kaming Faculty theeeeeeeenn....