İFTİRADAN DÖNÜŞ
Altay yine bahçede Enes'i izliyordu fakat bu sefer farklı olan bir şey vardı. Herkes Altay'ın yanında değil de Enes'in yanındaydı. Farklı olan bir şey daha vardı ki Altay'ın vicdanı bu sefer rahattı.
Yine bir gün okulda öğle arası verilmişti. Sınıfta Enes ve Altay vardı. Enes kafasını sıraya koymuş uyuyor, Altay ise Burak'ın çantasında Burak'ın saatini çalmak için arıyordu. Altay saati bulunca hemen cebine koydu. Sınıf da dersleri ile uğraşmaya başladı. Sonra zil çaldı ve sınıflara girildi. Burak saatini takmak için çantaya baktı ama bulamadı. Sonra sınıfta bağırmaya başladı ve hocanın yanına gitti. Altay durumu hemen anlayınca saati Enes'in ceketinin cebine koydu. Öğretmen sınıfa gelince saati alanı gören var mı dedi. Altay hemen söze atlayıp Burak'ın çantasının yanında Enes'in oturduğunu söyledi. Enes'in hiçbir şeyden haberi yoktu ve biraz da uykuluydu. Ne kadar yok dese de hoca üstünü aradı. Saat de Enes de çıkınca suçsuz yere hırsız oluverdi. Enes kendini anlatsa da artık bostu. Burak Enes'i sevdiği için ondan şikayetçi olmadı ama konuşmadı da. Enes öğretmeninin de gözünden düştü. Ailesi de ne yapacaklarını bilemediler. Enes tek kaldı, artık kimse onunla konuşmuyor, selam bile vermiyordu.
Altay da artık bu durumdan sıkılmıştı. İtiraf etmeye karar verdi. Sonra sınıf öğretmeninin yanına gidip, rehberlik dersinde bir konuşma yapacağını söyledi. Daha sonra rehberlik dersine girdiler. Altay tahtaya geçti ve konuşmaya başladı. O zaman ki hırsızlık olayında Enes'in hiçbir suçu olmadığını bütün suçun kendisine ait olduğunu ve bu durumdan çok rahatsız olduğunu söyledi. Öğretmen, öğrenciler ve Enes çok şaşırdılar. Sonunda gerçekler aydınlanmıştı. Enes içinden bir oh çekti. Arkadaşları Enes den özür dilemeye başladı. Bu sefer de herkes Altay'a cephe aldı. Enes'in karanlığına ışık doğarken, Altay karanlıkta kalmıştı.
Yazar=Eda Nur BİÇER
