Okullar açılalı üç gün olmuştu.Liseye geçişimin üçüncü gününde okula sanki üç ay gitmiş gibi alışmıştım.Ortam sıcak ve güzeldi.Kendini oraya ait gibi hissettiriyorlar.İlk defa korktuğumun başıma gelmeyişinin kutlamasını da yarın yapabilirdim.Yarın benim doğum günümdü.Normalde her yıl doğum günümü 1-2 hafta öncesinden planlar hatta pastamın neli olucağı konusunda anket yapardım.Ama bu yıl (galiba liseye geçişimden dolayı) nedense saçma ve çocukça geliyordu.Bu ay hayatımda çok değişiklikler oldu.Yeni ev, yeni okul, yeni arkadaşlar derken galiba kendimi başka bi hayatın içinde buldum.Buna alışmak zor değildi ama eksik olan birşey vardı.Bunu ben de biliyordum.Sevdiğim çocukla okullarımız ayrılmıştı.Onun için bişey farketmese de benim için çok büyük bi değişiklikti.Çünkü seven taraf bendim.Bu konu çok uzar o yüzden kesmek çok daha düşünceli olur.O gün erkenden yatağıma yatıp uyudum.Yarın büyük gündü ama daha haberim yoktu.
Uyandığımda o günün doğum günüm olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu.Tek düşüncem belediye otobüsüne yetişip yer tutabilmekti.En iyi arkadaşımın doğum günümü unutmasından sonraki en kötü şey sınıfın benim doğum günüm olduğunu bilmemesiydi.Gerçi çok da önemli değildi.Eve geldiğimde bugünün diğer günlerden farklı olmadığını bi kez daha anladım.Pijamalarımı giyip akşama kadar televizyon izledim.Annem öğretmen babam da müdür yardımcısı olduğundan eve geç geliyorlar.Eve gelince doğum günümü kutlamalarını beklerdim.Gerçi bu da çok önemli değil ama bunu söylerken akşam bana hazırladıkları süprizden habersizdim.Öğretmenlerle dolu bi doğum günü süprizi süper! Bu kız daha ne istesin ki dimi.Yapmacık gülümsemelerden kurtulduğumda pastayı üflemek üzereydim.Herkez dilek tut diye bağırıyordu.Pastanın üstünde 14 mum olması lazımdı ama 10 tane var gibi duruyordu.Gözlerimi kapatıp bir DİLEK tuttum ve bu dilek diğer tuttuklarımdan farklıydı.Bu sefer "Gerçek aşkı bulmayı" diledim.Kabul olmayacağına hiç süphe yoktu.Yarın olacaklardan haberim de..ı
