Okula girmeden okula şöyle bir baktım.Çok büyük duruyordu ve bugün okulun nöbetçisi bendim.Bu okuldaki ilk nöbetçiliğim.Okul girişinin hemen yanında duran nöbetçi masanına oturdum.Gelen geçen herkez masamın önünden geçiyordu.Hepsinin yüzündeki bıkkınlığı anlamak hiç de zor olmadı.İzlemek çok eğlenceliydi.Tam o sırada "Nöbetçi kız!" diye bi kız sesi duydum.Arkamı döndüm ve bu sesin sahibini aramaya başladım.Ve bir nöbetçi masasının daha olduğunu farkettim.Çok tatlı bi kız oturuyordu."Ben Gözde" dedi.Tanıştık.Konuştuk.Bu kızla iyi anlaşacağımı o an anlamıştım.Sonra ben yine kendi masama geçtim.Nöbetçi kartımı da takıp öylece bekledim.Yağmur yağmaya başladı.Yanımdaki pencereden izliyordum.Sonra okulun kapısı tekrar açıldı.Açıldığu sırada yağmurun sesini duymak çok güzeldi.Kapı kapandı ve ayak sesleri masama doğru yaklaştı.Gelen kişi eğer öğrenciyse derse on dakika geç kalmıştı.Ve sonunda okula girdi.Dediğim gibi öğrenciydi ve çok komik gözüküyordu.Montunun şapkasını takmış çantası elinde yorulmuş bir halde görünüyordu.Yerler hep su olmuştu.Biraz suların akması için durdu ve şapkasını çıkardı.Bana da az önce söylediğim şeyleri geri yutturdu.Bu dün gördüğüm yakışıklıydı.Gülmemek için kendimi zor tuttum.Çok sinirli bakıyordu.Bana dönünce korkmadım diyemem.Gözleri maviydi hatta baya bi mavi çok güzeldi .O an donakaldım.Bana dövücek gibi bakıyordu.Dün ona baktığım için miydi? Ya bişey derse? Korkum artıyorken bana bakmayı kesip sınıfına yürüdü.Islak bi şekilde.Ben de ciddileştim ve kulaklığımı takıp etrafı izlemeye devam ettim.
Gözde çok iyi bi kızdı.Ona güvenebilirdim.Beraber kantinden birşeyler alıp yedik.Ve tenefüste yapmamız gereken görevleri öğrendik.Tenefüs zili çaldı ve görevleri yaptıktan sonra tekrar gözdenın masanına oturduk.Yi ne o çocuk.Ona bakmamak için Gözdeyle konuşuyor gibi yaptım ama bakmak çok istiyordum.Bir kere baksam hiç birşey olmazdı.Tam bizim masanın önünden geçerken göz ucuyla baktım ama beni görmedi.Arkadaşına birşey anlatıyordu ve belli ki komikti.Benim baktığımı görünce yüzünü bi gülümseme kalpladı.Anlattığı şeyi duyduğumu sandı ama duymamıştım.Ben de gülümsedim.O an çok mutluydum.O gülümsediğim halimle kalakaldım.O gün o çocukla 5-6 kez karşılaştım ve hep göz göze geldim.Gülümsemedi ama nedense bakıyordu.Ben baktığım için olabilirdi belki de.Ve onu her gördüğümde gülümsedim.O da bana sadece baktı.Bana niye baksın ki diye hep sordum kendime.Sonuçta alışkın olması lazım.Ona bakanın tek ben olduğumu düşünmüyordum.Acaba başkalarına da mı bakıyodu?
