Merhaba Arya,
Sana bir şey söylemem gerek. Ne kadar dağınık ve unutkan olduğumu biliyorsun değil mi? Eşyalarımı çok kolay kaybederim. Bir keresinde arabamın anahtarını kaybetmiştim ve bir hafta işe taksiyle gitmek zorunda kalmıştım, hatırladın mı? Arya, özür dilerim... Yüzüğü kaybettim, en-iyi-arkadaş yüzüğümüzü kaybettim. Normalde parmağımdan hiç çıkarmazdım, yemin ederim. Ama bu sıralar etrafımdaki insanlar yirmi iki yaşında bir kızın pembe çiçekli bir yüzük takmasının çocukça olduğunu düşünüyorlar. Tabi ki yüzüğün utanç verici olduğunu düşünmüyorum ama birkaç gündür takmamaya başlamıştım. Onu komodinin üzerinde tutuyordum, böylece gözümün önünde, güvende olduğunu düşünüyordum. Bu gün eve geldiğimde orada değildi. Her yere baktım, çöplere bile... Şuan burada olsan bana kızar mıydın diye düşünüyorum. Bana kızar mıydın?
Arya tam bir yıl oldu. Sen aramızdan ayrılalı tam bir yıl oldu. Bunu söylediğim için üzgünüm ama o kadar çok şey değişti ki, hepimizin hayatlarında. Biliyor musun, Fırat önümüzdeki ay evleniyor. Kiminle tahmin et. Hayat'la! Haklıydın, onca kavgalarına rağmen birbirlerini gerçekten çok seviyorlar. Ve Mert yüksek lisansını bitirdi, onunla gurur duyuyorum. Yaklaşık bir hafta önce onunla ayrı eve çıkmamı teklif etti. İlk başta ne cevap vermem gerektiğini bilemedim ama sonra kabul ettim. Daha diğerlerinin haberi yok. Hafta sonu çocuklar bize geldiklerinde söylemeyi düşünüyoruz. Ve Burak, o bir kızla tanışmış. Onunla tanıştığı ilk zamanlar gerçekten kötü durumdaydı ama destek için her zaman yanındaydık. Seni hala seviyor Arya ama bazen birbirimize hayatın devam ettiğini hatırlatmamız gerekiyor.
Bu gün evinde buluşacağız... Hem temizlik hem de eşyalar için. Onlara sahip çıkıyoruz, kimseye vermedik. Sadece bazı eşyaları yanımıza almak istiyoruz. Dört yıl önce çekilmiş panonda asılı olan fotoğraflarımız gibi. İzin verir misin?
Seni seviyoruz Arya, her zaman seveceğiz. Bunu unutma tamam mı? Seni özlüyoruz...
Sevgiler Defne
