Η επιστροφή

Παρτ 11

 [ .. ]

Τότε έγινε έκρηξη συναισθημάτων !

Ένα φιλί που περίμεναν δυό μίση χρόνια . Ένα φιλί που δηλώνει την αγάπη , τον έρωτα τον πόθο , την προσμωνή τους . Αγνό αθώο καθαρής αγάπης . Τα χείλη του κουμπονάν ακριβώς , σαν να ήταν φτιαχμένα το ένα για το άλλο . Για να είναι μαζί . Ύστερα έγινε ποιό κτητικό . Ο ένας έκλεβε το οξυγόνο του άλλου . Σαν να ζούσαν από αυτό το φιλί . Αν απομακρύνονταν θα σταματούσαν να αναπνέουν , η γη θα σταματούσε να γυρίζει . Έτσι ένοιωθαν .

Απομακρύνθηκαν και έμειναν να κοιτάζοντε . Δεν χρειάζεται να πουν κάτι με λόγια , όλα τα έλεγαν τα μάτια τους . Ήξεραν να διαβάζουν ο ένας τα μάτια του άλλου . Στα προσωπά τους σχηματίστηκε ένα χαμόγελο .

- Νομίζω ότι πρέπει να πάμε στα παιδία .

Είπε ο Άρης και κοίταξε τα παιδία πίσω απο την Μελίνα .

- Ναι πάμε

Τους κοίταξε και η ίδια , τους χαμογελούσαν πονηρά . Σήκωσε την βαλίτσα του και αφού πέρασε το χέρι του γύρω από την μέση της κατευθύνθηκαν προς την μεριά τους .

- ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Φώναξε η Λυδία και τους αγκάλιασε .

- Μην μας σκάσεις !

Αστηεύτηκε ο Άρης .

- Χαζόοο

Του απάντησε η ξαδέρφη του και κάθησε δίπλα από την φίλη της .

- Τώρα είστε κανονικά μαζί ή θα μας σπάσετε τα νεύρα κι άλλο ;

Τους ρώτησε ο Μιχάλης χαριτολογόντας .

- Την γλιτώσατε φίλε

Αφού του έριξε ο Μιχάλης μια φάπα το κεφάλης , έφυγαν προς το αυτοκίνητο .

[ ... ]

Είναι εδώ , είναι μαζί μου . Δεν έφυγε . Είμαι στην αγκαλιά του .

Μέχρι να φτάσουμε στο αυτοκίνητο λέγαμε διάφορα . Όταν φτάσαμε έβαλαν τα πράγματα του Άρη στο πορ παγκάζ και εγώ με την Λυδία πήγαμε να καθήσουμε πίσω . Λίγο πριν μπούμε μέσα πέρασε από δίπλα μου ο Άρης για να κάτσι στην θέση του συνοδηγού . Με κοίταξε .

- Πιτζάμες ;

Ρώτησε και άρχισαν να γελάνε και οι τρείς .

- Βλαμένα

Αφού τους έβγαλα την γλώσσα μπήκα στην θέση μου .

Όταν φτάσαμε στο σπίτι είχαν μαζευτή ήδη τα παιδία .