Η επιστροφή

Παρτ 12

Το επόμενο πρωί όταν άνοιξα τα μάτια μου η χθεσινή νύχτα ήρθε στο μυαλό μου και ένα χαμόγελο απλώθηκε στο προσωπό μου . Γύρισα πλευρό , ο Άρης κοιμόταν ακόμα . Ήταν μπρούμιτα με το κεφάλι του προς το μέρος μου , τα μαλλία του ήταν ανακατεμένα , το προσωπό του ήρεμο και η ανάσα του σταθερή . Πέρασα το χέρι μου κάτω από τα σκεπάσματα και το έβαλα πάνω στην μέση του . Με τα δαχτυλά μου χαϊδευα την μέση του .

- Θα με κοιτάς για πολύ ακόμα ;

Είπε με βραχνή φωνή λόγο του ύπνου χωρίς να ανοίξει τα μάτια του .

- Ξύπνησες !

- Μμμ

Έχωσε το κεφάλη του στο μαξιλάρι .

- Έλα ξύπνα

Τον χτύπησα απαλά με το χέρι μου .

- Ειναί νωρίς ακόμα

- Δεν είναι

- Για δες

Κοίταξα το κινητό μου .

- 9 : 30

-Είδες

Γύρισε το κεφάλι του προς εμένα . Τα μάτια του ήταν κόκκινα από τον ύπνο και χαμογέλασε . Τον πλησίασα και ένωσα τα χείλη μας απαλά και απομακρύνθηκα .

- Καλημέρα !

Του είπα χαρούμενα .

- Καλημέρα ... πως κοιμήθηκες ;

Ρώτησε πονηρά.

- Καλά ήταν ,όσο κοιμήθηκα .

Απάντησα με νόημα . Άνοιξε τα χέρια του για αγκαλία .

- Έλα

Μπήκα κατευθείαν στην αγκαλία του .

Καθόμασταν καθηστεί στο κρεβάτι και είχα το κεφάλι μου στο στέρνο του . Του έλεγα τι έκανα στο Λονδίνο και για την σχολή . Όπως και αυτός για το τι έκανε εδώ .

Μου είχε λείψει η αγκαλία του , η ζεστασιά του και η ασφάλια που νιώθω όταν με κρατάει .

- Με πόσους πήγες ;

Ρώτησε σοβαρά . Παραξενεύτηκα αλλά αμέσως κατάλαβα . Τότε στο κλαπ του είχα πει ότι είχα πάει με πολλούς με σκοπό να τον νευριάσω .

- Με κανέναν .

Απάντησα ενώ κάθησα καλά δίπλα του .

- Δεν χρειάζεται να λες ψέματα , δεν είμασταν μαζί τότε

- Σου είχα πει ψέματα τότε για να σου την σπάσω

Του χαμογέλασα αθώα .