Chapter 9

164 9 4
                                    

Ba't ngayon ka lang?nasaan si david?tanong ni madam elsie

Sorry ma'am kung natagalan,umalis po kasi si SIR David para ihatid si Jenny tapos sabi niya babalikan niya lang ako kaso lumipas na ang ilang oras ay di pa din siya nakabalik e kaya nakisakay nalang po ako sa kapit bahay natin.

Ahh ganun ba,sige..sige..kumain ka na't makapagpahinga ka.

Sige po madam,salamat.

Kitang-kita ko sa mata ni madam na naiinis siya at nag-alala rin sa anak niya.tsk!!buti nalang at Hindi ako napagalitan dahil kung nangyari yun,kakalimutan ko talaga na gusto ko yong unggoy na yun.

Masyado akong napagod kaya nawala ang gana Kong kumain,inayos ko nalang ang pinamili ko at dumeristso na sa kwarto.

Hahay,buhay talaga minsan nakakaasar e.

Kinabukasan

Sorry Hindi kita nasundo kahapon ha sabay abot niya ng isang rosas.Bigla niyang sabi at nagulat naman ako dahil may pabulaklak pa e una,hindi naman ako patay at pangalawa mukha ba akong flower pot? pero kahit namumula na ng sobra sa kilig tong mukha ko ay  nagawa ko pading tumango at kunin ng maayos na walang bahid ng emosyon ang bulaklak ,di ko rin matiis e...kaya pinatawad ko na agad.hehe

Hindi ka ba magtatanong Kong bakit??

Bobo rin pala tong unggoy na to e,anong mapapala ko sa sagot niya??di ba wala naman? O di kaya masasaktan lang ako di ba?Sabi ko sa isip ko

Ahh wala na yun,past is past..di na pweding balikan.Sabi ko nalang sa kanya.

Ahm teka sino pala naghatid sayo dito kahapon?naglakad ka lang ba?

Kitang-kita ko sa mata niya ang pag-alala pero naisip ko na guni-guni lang siguro yun,sino naman kasi ako di ba.

Ahh si Wilfred,kakilala ko lang sa kanya kahapon at sa hindi inaasahan kapitbahay rin pala natin siya,...

Pogi katulad mo,bulong ko sa sarili.

Bigla naman kumunot ang noo niya,ano kayang mali sa sinabi ko.Bago pa siya makaalis ay inunahan ko na agad siya.Siya tong may kasalan,siya pa and may ganang magwalk out. Ang kapal rin ng unggoy na to e,buti nalang mahal kita kung Hindi hahalikan talaga kita esti kakalbuhin.Ano ba yan...

Ba't ba ganyan siya,pinapakilig niya ako lage, ewan ko ba,kahit nakikita ko lang siya ay kinikilig pa din ako.Ganyan ba talaga ako ka in love sa kanya? O dahil namimiss ko lang talaga ang dati ng sobra.

Flashback

Nana huwag ka ng umiyak,babalik naman ako e..sabay punas niya sa luha ko.

E kasi naman kasi mamimiss kita...at ba..baka kasi kalimutan mo na ako at makahanap ka ng ibang mahal.

Ikaw talaga,Nana Hindi ko gagawin yun noh..pangako ikaw lang ang love ko hanggang huli.

Talaga??Promise mo yan Dada ha..at nagpinky promise kaming dalawa.Niyakap niya ako ng mahigpit hanggang unti-unting  binitawan namin ang isa't isa.

Ng umalis siya,iyak ako ng iyak hanggang sa napagod ako't nakatulog.

Ilang buwan na ang lumipas,walang sulat ang dumating...hanggang umabot na ng ilang taon ay hindi pa din siya nagpaparamdam sa akin.

Walang araw na Hindi ako umiyak at ang isipin siya.Ang sakit-sakit lang at ako kinalimutan na niya.

Yun siguro ang pinakamasakit na ala-ala ko sa kanya at ang masakit pa doon,pinako niya ang pangako niya.

End of flashback...

Natawa na lang ako sa sarili dahil sa ala-alang yun.Freshmen pa kasi ako noon,bata  pa kami pero ang landi na namin.

Hanggang ngayon malinaw pa din yun sa isip ko pero bakit siya??? kahit kunti wala siyang naalala.

AN:

Thank you and God bless you!!!
VOTE AND COMMENT^_^

mikasa_orikawa


DEAR DIARY ( paasa vs. Tanga)Where stories live. Discover now