Chapter 1

294 9 0
                                    

This chapter is dedicated to my "brags" in my barkada "GuBraDilla Girls," for she incouraged me to make this story and said that "This must be read by people and must know how great of a writer you(me) are." =D

Well, this is also new for me so hope you guys like it! 

(Please Vomment,  vote , for me to know if you guys like it and comment to know how good or bad this chapter is.) :* :)

____________________________________________

Daniel's POV

"Aray!"

May nabangga akong babae habang naglalakad papuntang activity area ng Fords, isang mall kung saan ako mag-mamall show.

"Sorry miss. Sorry talaga!"

Humingi ako ng dispensa habang nakayuko dahil baka malaman nito na ako si Daniel Padilla, na kanina ko pa tinatago ng makapamasyal ng di pinagkakaguluhan.

Nang inangat ng babae ang kanyang ulo, napansin ko na naka hoddie siya at naka-glasses na parang nerd, may bangs at maliit ang buhok, nagtaka ako kung bakit nagulat 'to. Akala ko nahuli na ako nung babae, yun pala humingi lang din ito ng pasensya at parang nagmamadaling umalis, at ako? Ayun nakatitig lang. Ewan ko ba, para kasing ang ganda niya pero 'di nakikita. Parang may naaalala ako sa kanya.

"Sir, sorry talaga. Pasensya na po."

Tapos tumakbo ito. Anyare dun? di kaya artista din yun? Papalakad na sana ako ng natapilok. Anak ng tipak-

"Teka! Yung wallet ng babae!"

Ano gagawin ko? Kung sumigaw ako baka malaman ng mga tao na ako si ako, tsaka baka mapagkamalan pa akong bakla.

Buksan ko nalang kaya tong pitaka? Para malaman ko kung sino yun at sabihin ko nalang kay Mark na isa uli ito sa babae na nabangga ko.

Hinalughog ko ang pitaka at laking gulat ng gwapo kung mukha ng sarili ko ang una kong nakita sa pitaka. Baka fan ko ata. Ipinagkibit ko nalang iyon ng balikat.


Kath's POV

"Asan na ba yun. Nako naman, baka ma ubusan pa ako ng VIP ticket!" Waaah, asan nayung wallet ko.

Nakakahiya sa mga kasama ko bago panaman ako sa group. Anong gagawin ko? Huehue ang malas ko naman walanjo friends!

"Ahm, Mr. President este Ms. President."  Ako.  

"Ayy kabayo ako!! Ahh, oo ikaw pala yung bagong admin. Kathy Garcia, right?" Si Ms. President.

"Opo, ahm Ms. president..." Ako.

"No, no, no! You don't need to call me Ms. president, simula ngayon Nanay Vice nalang." sabi ni Ms. President habang natatawa.

"Ahh, sige po, Ms. Presi-- Ayy! Nanay Vice pala. Umm, may pupuntahan lang po sana ako, kung okay lang po sa inyo, ma una na po kayong pumasok."

"oh? ok! Bilisan mo ah, baka ma ubusan ka ang dami panamang bakla na nag-scatter ngayon!"  aniya at ngumisi sa mga pinagsasabi.

"Sige po!" Pagmamadali kong sabi.

Yung pitaka ko whaaah, asan na yun? Mangiyak ngiyak na ako sa kakahanap, malamang na ubusan na ako ng vip ticket. Ang malas ko talaga! 

Nakakahiya naman mangutang sa mga co-fangirls ko, baguhan pa naman ako tapos mangungutang na agad.

Nahihilo na talaga ako kaka-ikot, ah oo kay Tito Robin nga pala tong mall! Tatawagan ko sana para manghingi ng tulong, nang maalala kong wala na nga pala akong number kay Tito.

Mommy ano ba sagutin mo naman oh. Huehueeee paano naang si Daniel ko naghinhintay na sakin yun. 

"O Kath! Napatawag ka?" pambungad ni mommy

And atlast I see the light este atlast sa wakas after abcdefg years sinagod narin.

"Ahh, ehh, ano kasi ma..." napakamot ako sa ulo, kasi baka isumbong ako kay Kuya Ken, papagalitan nanaman ako.

Nandun kasi lahat ng credit cards ko sa wallet tapos si Kuya Ken pa naman ang nag-handle ng mga credit cards and bank ko. Si Kuya Ken, he's very responsible and formal kaya pati si mommy pinapahandle ako kay kuya. Spoiled daw kasi ako sakanya. Haaysh! Bahala na nga si batman.

"Hmm, Kathryn Chandria Ford sabihin mo na, may taping pa ako oh."

"Mom, wag ka ngang ma ingay, baka may maka rinig pa sayo! Oh heto na, nawala kasi yung wallet ko. Wala akong pang bayad ng ticket at malamang na sold out na yun, kaya tatawagan ko sana si Tito Robin para manghingi ng tulong para papasukin ako, siya naman rin ang may ari nitong mall nato." halos bigwasan ako ng hininga sa pagmamadaling sabihin, wew.

"Bat kapa kasi nagdidisguise? Eh kung sabihin mo nalang kaya na ikaw si Kathryn Ford para papasukin ka." 

Napairap nalang ako sa kawalan. Tong isang to talaga sabi namang ayokong magpakilala maya niyan gawin pa kong banko ng mga kaibigan ko. I dont wanna be taken for granted, charut!

"Mom naman eh, ayoko ko nga, pagkaguluhan lang ako dito tsaka mas gusto kong mamuhay ng simple noh! Hindi yung tinitingala tulad mo!"

Truth. Mabuti ng hindi masyadong klase atleast wild and free without restrictions and distractions kahit minsan may limitations. Oha?

"Oo na! Sige, itetext ko nalang sayo yung number niya then call your Kuya Ken narin para ma inform niya sa bank ang credit cards mo. Kumain ka dyan ah, I will call your yaya to bring you money."

"Ma naman, kaya nga ako nanghingi ng number kay tito para di na pupunta si yaya dito, pero okaay as you wish. Pero pwedeng favor din? Can you call Kuya for me mom, baka kasi babaan ako ng phone. Hehe, alam mo naman yun tsaka paki sabi nadin kay yaya na sa parking lot lang sya, dun ko nalang kukunin para walang makakita. Thanks mom bye na mwuahugss. Love you"

Pinutol ko na agad ang tawag dahil tatawagan ko pa si tito at para di maka tanggi ang mommy ko, haha medyo bad girl.

Ng matapos kong paki usapan si Tito, dali-dali akung pumunta sa parking lot para kunin yung pera dahil sabi ni tito hindi pa naman daw dumarating si DJ so I have time pa.

Pagbalik ko ay umupo ako sa upuan at hinanda ang sarili.


Destiny AnsweredTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon