HAYATIMIN DEĞİŞİMİ

Dedemden de Kopmak

Aradan bir hafta geçmişti.O gün gelmişti.Herkes intikam alabilecekti. Herkes çok sevinçliydi ama en çok de-dem,ben ve abim sevinçliydik.Çünkü babamın ve annemin intikamını alabilecektik.Herkes hazırlandı ama dedemle abim hala hazırlanmamışlar-dı.Bende ekibe savaşa yarın gidilecek emrini verdim.Herkes eşyaları araba-dan indirdi bende abimle dedemin ya-nına gittim.İkiside annem ve babamın resimlerine bakıyorlar ve ağlıyorlardı bende duygulandım ve ağlamaya başladım.Onlara savaşa yarın gideceğimizi söyledim.Sonra onlarla birlikte plan hazırlamaya başladık. Onlar bizim 4 gün sonra gelecekmiş gibi biliyolar.O yüzden ben diyorum-ki yarımız arkadan yarımızda önden saldıralım.Ama dedem hepimiz ön-den saldıralım diyor.Abimde bana katılıyor.Ama dedemi bir türlü ikna edemiyoruz.Ben ve dedem bazı ekip arkadaşlarımıza sorduk.Onlarda be-nim fikrimi seçince dedem ikna oldu. Yarın sabah saat 06:30 'da yola çıka-cağımız için herkes erkenden yattı. Ben saat 05:00 'de kalktım ve tüm ekipi topladım.Herkes hazırdı ve tam 06:30 'da yola çıktık.07:00 'de onların karagahına vardık.Dedemle bazı ekip arkadaşlarımız önden,abim,ben ve bazı ekip arkadaşlarımız da arkadan gittik.Dedemin emriyle herkes ateş etmeye başladı büyük bir çatışma gerçekleşiyordu.Ortalık kan gölü ol-muştu.Düşmandan sadece 11 kişi kalmıştı hepside ortada saklanmıştı dedem silahını bıraktı ve arabaya el bombası almaya giderken kolundan vuruldu ama dedem önemsemedi. Hemen el bombasını aldı ve yerine geçti.Silahını alarak ateş etmeye başladı.En sonunda bir adam silahını yere atarak teslim oldu.Elindeki kağıdı göstererek barışmak istediğini söyledi.Dedemde bunun tuzak olduğu-nu düşündü ve o bölgeye el bombası attı.Kağıt uçtu ve bizim arabalardan birinin üstüne kondu ama adamların hepsi öldü.Ben ve abim kağıdı dede-me okuduk.Dedemde onların gerçekten barışmak istediğini duyunca fazlasıyla üzüldü.Şuan herkes zafer kutluyordu ama dedem birden yere düştü.Herkes koşarak yanına geldi.Dedemin kanaması artmıştı.Ben ekiptekilere belki karagahların ilk yardım çantası vardır dedim.Kimse girmeye cesaret edemedi.Abim girmeyi kabul etti ama çok geçti.Çünkü dedem hayata gözle-rini kapatmıştı.Herkes hıçkıra hıçkıra ağlıyordu ben ve abim içeride ne olduğu merak etmiştik ve içeri doğru gidiyorduk...