HAYATIMIN DEĞİŞİMİ

Ailemi kaybetmek

Yine sıkıcı bir gündü.Tam kahvaltı ederken kapı zili çaldı.Koşarak kapıyı açtım.Babam, kim diye sordu.Bende postacı dedim,Babam sofradan kalkıp yanıma geldi. Postacıyla konuşmaya başladı.Postacı gittikten sonra babamın suratında bir hüzün belirdi.Abim, babama ne oldu diye sorduğunda babam, dedeniz köyden mektup göndermiş dedi.Annemde okumasını istedi.Babam okumaya başladı:
- Sevgili çocuklarım,
Artık bizimde bir kanlımız oldu ve duyduğuma göre şehre gelip sizi öldürüceklermiş.Bu yüzden çok dikkatli olun.İsterseniz köye gelebilirsiniz ama gelmek istemesseniz size bir silah ve tüfek gönderdim.Bunlarla kendinizi koruyabilirsiniz.Çok dikkatli olun sevgilerle dedeniz Hasan.
O sırada herkes paniğe kapıldı sadece abim donmuşçasına kala kalmıştı.Babam abime ne düşündüğünü sordu.Abimde:
- Baba biz ölücek miyiz diye sordu.
- Hayır tabikide dedi babam
Sonra babam herkes eşyalarını toplasın köye gidiyoruz dedi.Ertesi gün sabah erkenden yola çıktık.Köye 5 kilometre kala kanlılarımız yolumuzu kestiler babam ve abim ateş etmeye başladı ama babamın mermisi bitti.Bizde teslim olmak zorunda kaldık.Onların mekanına vardığımızda bizim videomuzu çektiler.Dedeme gönderdiler.Altınada birşey yazdılar ama onu göremedim çünkü o sırada gözlerimizi tülbentle bağlamışlardı.Ertesi gün babamı öldürdüler.Ben iplerden kurtulmaya çalışmıştım ve sonunda kurtuldum.Hemen abiminkini çözdüm ama annemin kini çözemedim.Çünkü o sırada yine içimizden birini öldürmeye gelmişlerdi.Biz abimle arka kapıdan kaçtık.Hemen köye doğru koştuk.Adamlar bizim arkamızdaydı. Biz köye vardığımızda hemen nöbetçilere Hasan Beyin torunu olduğumuzu söyledik. Onlar bizi dedemize götürdü.Dedem bizi görünce hemen kucakladı. Anne ve babamızı sorunca biz ağlıyarak öldüklerini söyledik.
Artık bize dedem bakıcaktı.Abimle biz acaba hayatımızda ne değişcek diye düşündük...