Kasım Güneşi

Son Bahar

Son baharımdı, düşen son yapraktı adın
Ellerimin saçlarına değdiği, son demleriydi saatlerin
Son bakışıydı gözlerimin;
Dalgayla boğuşan, son gemiydi gidişin.

Zor oldu kabul ediyorum;
Ama zorda kaldığım son duygusuydu bedenimin
Belkide son değildi, son deyişim
Hissettiklerimin üzerindeydi seni sevişim.

Çok oldu gideli, bu sana son şiirim
Derken bile düşünüyordum..
Acaba son muydu bunu deyişim ?
Son bahardaki, papatya gibiydi gidişin

Bilirsin..Seninle sevdim papatyaları
Ama bilmezdim;
Kışın soğuğunda yapamaz papatyalar
Önce yaprakları dökülür..
Sonra sıkıca tutunduğu, toprağını parçalar.

Ve adıyla son papatyada solar, sonbaharda..