I don't care. Ft Justin Bieber

Hoofdstuk 4

Justin's POV

"Doei babe" zeg ik tegen Selena en sluit de deur. Ik loop naar mijn kamer en pak mijn Iphone. 3 nieuwe berichten staat er. Ik open de eerste en zie dat ik over een over 2 dagen een Interview heb. De 2e was van selena, ik lach om wat er staat:

Babeeeee, ik mis jeeeeee nu alll!

maar ik negeer haar. De 3e is van Madison, eigenlijk heeft ze wel gelijk denk ik na dat ik haar bericht heb gelezen.

Ik log in op skype en zie dat Madison mijn verzoek geaccepteert heeft en dat ze online is dus ik besluit haar te bellen met beeld. Als na een tijdje eindelijk op neemt zie ik alleen een turquoise kamer met een paarse bed met daar op Madison in een t-shirt met een kort shortje. Damnn dacht ik ze was echt heel knap, maar snel schud ik die gedachte weg ik had Selena en daar moest ik blij mee zijn. Madison had blijkbaar niet door dat haar cam aanzat en dat ik haar kon zien en horen. Bij die gedachte grijnsde ik. Als ze begint met Monster te zingen luister ik heel goed naar haar. Haar stem was gewoon perfect. Ik klap wanneer ze stopt met zingen en schiet in de lach als ze geschrokken naar achter springt.

"Heb je me al die tijd gezien en gehoord?" vraagt ze uiteindelijk. "Ja zo'n 10 minuten" grinnik ik. Het enige wat ze daarna nog zegt is oh. "Maar je kan echt heel goed zingen" ik meende wat ik zei. "Dankje" zegt ze. "Vertel me wat overjezelf" vraag ik. Ik luister aandachtig naar haar tot dat ik in eens een harde klap hoor. Ik hoor een mannenstem k*tho*r schreeuwen en ik wil vragen aan Madison wat er gebeurd  maar dan hangt ze op.

Heel de nacht ben ik wakker ik denk steeds terug aan het videogesprek wat er gebeurde. Wie was die man? Zou dat haar vader zijn? Word ze mishandeld? Die vragen gingen door mijn hoofd. Een ding wist ik zeker, ik zou haar gaan opzoeken en kijken hoe het met haar gaat. Zo snel mogelijk.

Madison's POV

Ik word wakker als ik de deur bel hoor en zie een plas bloed om me heen. Met moeite en pijn sta ik op en loop ik naar beneden mijn vader was er niet. Ik kijk op de klok en zie dat het al half 1 is. Ik was nu al een paar uur te laat voor school, maar dat boeide me nu even niet. Als ik de bel weer hoor maar dan dit keer langer open ik de deur en houd 'm op een kier.

Ik schrik als ik Justin zie. "Wat doe jij hier" zeg ik terwijl ik de deur nogsteeds op een kier laat. "Ik kom kijken hoe het gaat na wat er gister gebeurde en je ophing" zegt hij terwijl hij probeerd de deur verder te openen. "H..het haat goed" lieg ik, hij mocht mijn kleding niet zien met bloed dan zou hij er gelijk achter komen.

Justins POV

Ik frons als ze me niet binnen laat. "Ik bijt heus niet" grinnik ik. Ze bijt op haar lip en antwoord "Ehm ik mag niet zomaar vreemde binnenlaten" Voordat ik iets wil zeggen zie ik tussen de deur een beetje bloed op de grond druppelen. Zonder na te denken  duw ik de deur helemaal open en me oog valt op Madison's shirt. Het zat helemaal vol met bloed. "G-ga weg" hoor ik haar schreeuwen. "Nee laat me naar je wond kijken" ik probeer haar shirt een beetje omhoog te doen maar dan duwt ze mijn handen weg. "Er is niks!" snauwt ze.

"Luister ik zie toch dat je bloed laat me ernaar kijken" en ik probeer weer haar shirt een stukje omhoog te doen, dit keer laat ze het toe. Ik zie een hele grote diepe snee in haar zij, ik doe mijn shirt uit en houd 'm tegen haar wond aan. "Je moet naar het ziekenhuis, je wond is heel diep je kan doodbloeden" "NEE!" gilt ze. "Oke dan moet het op deze manier" ik til haar op mijn schouder en negeer haar gegil. Ik sluit de deur achter me en zet haar in mijn auto. Zelf stap ik aan de andere kant in en zet de deuren op slot voor dat ze domme dingen zou doen.

"Ze is weer rustig je kan naar haar toe" zegt de dokter. Ik loop naar de kamer waar ze ligt ze hadden haar snee gehecht. Ze ligt op bed en kijkt naar me als ik naar binnen kom, ik ga op een stoel naast haar bed zitten. Het is een tijdje stil. "D..dankje dat je me hier naar toe hebt gebracht en sorry dat ik zo erg druk deed" zegt ze lipbijtend.

"Het geeft niet, zou je me alsjeblieft willen vertellen wat er gebeurd is?" vraag ik.

"D..dat kan niet" zegt ze terwijl ze wegkijkt. Ik pak haar hand vast en draai haar hoofd naar me toe. "Vertel het me alsjeblieft"

"I.i..i.ik m..ijn v..vader m...mishandeld m..me a..al 3 jaar. zegt ze huilend. "Oh wat erg dat wist ik niet" ik knijp even zacht in haar hand en veeg haar tranen weg met mijn duim. Dit kon niet langer zo.

"Maar waarom niet? Je kan echt niet langer met hem in een huis blijven"

"Ik wil je gewoon niet last bezorgen met mijn problemen." zegt ze en ze stapt de auto uit. Ik ga achter haar aan "Weet je het heel zeker? Na wat hij allemaal met je gedaan heeft lijkt het me nu niet slim om terug te gaan" "Je hebt gelijk.." geeft ze toe. "Maar" "maar wat?" vraag ik. "Ik moet nog kleding pakken" "Je mag wel van mij lenen en ik koop wel nieuwe voor je" En voordat ze nog iets wilt zeggen zeg ik: "Ik heb geld genoeg"

------------------------------------------