Final...

9 1 0
                                        

.. Kardeşim beni buldun, hislerin nasıl anlayabiliyorum ama 8sene önce uzaklaşmak zorunda kaldım senden ve babamdan seni hiç yalnız bırakmadım şunu bil ki bir gün karşına çıkacağım ve herşeyi sana anlatacağım üzgünüm şuan değil şimdi değil " mektubun sonunda özür dilerim yazıyordu, pişmanlıkla yazılmış bir şey anladım, ama anladığım neden sağlanmasıydı. Yanıma yakan  geldi
" neymiş o"
"bi resim ve şu mektup " sanki anlamış gibi gözleri dolmaya başladı
Sayfayı okudu , bir kere, iki kere, çok fazla okudu sinirle ayağa kalktı
" abim yaşıyor"cümlesi olmuştu. Ayağa kalktım
"bir pişmanlık var ama ne "
" ne olacak amaçları beni bunca sene delirtmekmiş, artık kimseye güvenmiyorum " ellerini yanaklarıma dokundu" sen benim tek huzursun  güneş gidelim buradan? "bu cümlesiyle donup kalmıştım ya haklıysa ya kandırılıyorsa"? Ya da yanlış anladıysa herşeyi, ne yapmalıyım gerçekten gitmek çözüm mü?
" ani karar verme canım düşün"
"ben çok ciddiyim gidelim " tapmak gereken onu yalnız bırakmamak ve onunla birlikte olmaktı başımı tamam diye sallayarak sonsuzluğa yürüdük....
(kitabın devamı olmayacaktır, biraz saçma bir final olmuş olabilir fakat diyer yazdığım kitap üzerinde durduğum için bu kitaba çok fazla ara verdim onu anladım, bir sonraki kitabım bilim kurgu onu daha çok seveceksiniz inanıyorum şimdiden teşekkür ederim....)  yakında...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 25, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

GÜN-YAZ#Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin