Okula vardigimizda sinifa cikip cantami bos bir siraya biraktim. Sinifta kimse yoktu. Marsimizi okumak icin bahceye inerken arkamdan birinin adimi seslenmesiyle irkilip o tarafa dogru baktigimda karsimda Arel'i gorunce kucuk bir sok yasadim. Arel benim hem ilkokul arkadasim hemde ilk goz agrim , ilk askimdi. Sanki o 7 yil hic gecmemis gibi dudaginin kenariyla gülümseyip "gunaydin guzellik" dediginde afalladim. Kekeleyerek sadece "gunaydin" diyebildim. Onume donup bahceye dogru ilerledim...
Marsimizi bitirip siniflara dagildigimizda benden sonra sinifa Arel'in girip bir yere oturmasi kucuk bir sok yasamama daha neden oldu. Onun burda ne isi vardi? Ustelik bizim siniftaydi. Ona olan hislerim azalsada hala ayni gibiydi... Ah Feryal! Kendine gel sen Baran'la çıkıyorsun ve onu seviyorsun...Adımı duymamla düşüncelerimi bir yana atıp "Burdaa!" diye hafif bir şekilde bağırdım. Tam o sırada Almina hızlı adımlarla yanıma oturdu.
-Almina benim en yakın dostum adeta bir can parçam. Onunla 14 senedir birlikteyiz ve birbirimizi hala çok seviyoruz. Birbirimize herşeyi anlatırız. Kız kardeşten bir farkı yoktur benim için.-
Okulun ilk günü olduğu için hocamız serbest bırakmıştı. Almina ile konuşuyorduk. Ama gözüm sürekli Arel'e takılıyordu. Yanında Tuna vardı.Birşeyler konuşuyorlardı. Gözüm dalmış olmalı ki Almina elini gözümün önüne getirip salladı. Kendime gelip ona döndüğümde bir anda söze girdi
"Kızım iki saattir konuşuyorum. Taksana."
Dayanamayıp baktığım yere baktığında o da Arel'i görmüştü ve sırıttı. "Anladım ben senin aklın ondaa.."
-Dediğim gibi Almina herşeyimi bilir. Arel'i daha önce fotoğraflardan da olsa görmüştü.- Koluna hafif bir yumruk attım ve sitem eder şekilde konuştum. "Saçmalama Almina. İlk aşkım olması umrumda değil. Biz Baran'la çıkıyoruz!!" Almina tekrar sırıttı ve "tamam tamam kızma" dedi...
Biz böyle konuşurken her okulun klasik zil sesi olan "Hababam Sınıfı" nın melodisi çalmaya başladı. Almina kahvaltı yapmamış olacak ki bana "Hadi kantine gidelim." dedi. Onu kırmayarak kantine doğru ilerlemeye başladım. Tabi o da yanımdan usulca geliyordu. Kantine indiğimizde Baran'ı gördüm. Hafifçe el sallayıp yanına gittim. "Günaydın!" deyip yanağına hafif sulu bir öpücük kondurdum. Bu sırada Almina bize birşeyler alıyordu. Yanımıza geldiğinde bana kaş göz işaretleri yapıp "gidelim" tarzında birşeyler mırıldandı. Baran' ın o kahve gözlerinde daha fazla kaybolmadan gitmemiz gerektiğini ona söyledim. Halimden anlayıp en içten gülümsemelerinden birini yaptı ve "görüşürüz" demeyi ihmal etmedi...Koridorda giderken tanıdığım insanlara selam veriyordum. Sınıfa gelmiş olduğumuzu fark edip içeri girdim ve sakince yerime oturdum. Pencereden dışarı bakarken gözüm dalmış olmalı. Yanıma birinin geldiğini son anda fark ettim. Yanıma baktığımda Arel'in sırama oturmuş beni izlediğini farkettim. Tam söze girecekti ki...