Hybrid Lovers [COMPLETED]

Chapter 10.

Dahil sa pagod ang katawan ni Sam, sumalampak siya kaagad sa kama nito. Gusto na niya ipikit ang pagod din niyang mga mata pero hindi niya magawa dahil sa dami na pumapasok sa isip niya lalo na sa pag-iisip niya kay Kiel. Mula nung gabing inatake siya nito ay hindi na ito nagpakita sa kanya. Kahit sa Academy. Sa boys dorm. Sa bahay nila. At kahit sa bahay na binili nilang dalawa ay hindi na talaga siya nagpunta.

Dalawang linggo na rin mula ng maglaho si Kiel at hindi nawawala ang takot at pag-aalala niya para kay Kiel kung saan man siya ngayon, kung nasa mabuting kalagayan ba to o hindi.

The white sheet, the pillows and bed itself was colf. And she wasn't even sure whether the cruel coldness came from the Wintry weather or from her empty heart that was missing Kiel at the very moment.

"Driving all night to say goodbye, windows down hearing the wind." She hummed quietly, hoping it would help her lure into a deep slumber.

"Hang up the phone but I'm feeling all night, empty pillows, two a.m.
I cannot pretend that won't be long every minute that you're gone.

But trust me in the end it will be worth it
Cause baby you're the one.
I can't even face the daylight.
Cause I'm already missing you.

Baby we'll say we'll be alright.
But I'm already missing you.

You got me loving you, loving you, loving you.
You got me loving you, loving you, loving you.

See the clock, close my eyes.
Wishing I just have the hands of time.
Make the kiss last forever.

Forever, we gotta live our lives
That there won't stop me from lovi—"

"Plano mo bang kumanta nalang buong gabi?" Sambit ni Kylie na halatang nagising mula sa pagkakatulog. Nasa ibabaw siya ng deck.

Mahina itong tumawa. Halos makalimutan niyang nakiusap pala siya dito na samahan siya ngayong gabi dahil wala si Reign at Francine. Hindi dahil sa takot siyang mag-isa or something. Indeed she loves the darkness but she hates being lonely.

"Sorry." Saad ni Sam. "Di ko napansin nakakaistorbo na pala ako."

"Nako, hindi, hindi. Wag mong sabihin yan Sam" Saad ni Kylie. "Sinong may sabing istorbo, eh maganda nga pakinggan eh."

"You think?"
"Oo. Kahit si Kiel ay sinabi rin ito. Nakwento niya sakin isang beses na kinankantahan mo daw siya ng lullaby sa tuwing di siya makatulog."

"I miss that." Halata sa boses ni Sam ang lungkot at pangungulila. "I miss him."

Isang mahabang katahimikan ang bumalot sa kanila. Nagsisi si Kylie sa mga sinabi nito kahit alam naman niyang compliment ito. Nowadays, sa tuwing may nagbabanggit sa pangalan ni Kiel ay nag-iiba ang ekspresyon nito, kung hindi galit ay lungkot at aware ang lahat dito.

Hindi nagdalawang-isip si Kylie na bumaba mula sa hinihigaan nito at tumabi kay Sam.

"Tinuturing mo bang isang Demon si Kiel?" Si Sam ang unang nagsalita sa kanila.

"Sa totoo lang, di ko alam." Kylie furrowed her eyesbrows. "Maybe yes, pero alam mo? Sabi ni Unnie Kirsten ay pwede siya maging Demon pero hindi lahat ng Demon ay Villains, ang iba sa kanila ay heroes na kelangan sagipin."

"He is a hero." May nakawalang luha sa kanyang mata. "Sana ay maligtas natin siya. Hindi ko kayang makita siyang magdusa ng matagal."

Isang mapag-asang ngiti ang ibinigay ni Kylie, ngiting nagsasabing "with every hurricane comes a rainbow."

"Sama-sama tayong lahat dito."

***

"GUYS! GUYS! GUYS!" Bungad ni Riz sa pintuan ng kanilang classroom. "I have a bad news."

"Sabihin mo na Riz Castro!" Impatient na sabi ni Kyroune.

"Kiel is locked up in his aunt's institute, in the institute's dungeon I mean." Riz lowered her gaze. Hindi siya makatingin ng diretso sa mga mata ni Sam na puno ng hinanakit. "They tortured him and beat him up, you know... for failing his mission."

"Failing his mission on killing Sam?" Padabog niyang hampas ng kanyang kamay sa lamesa dahilan para mataranta ang mga kaklase nito. "Does it look like that he even wanted to kill his own girlfriend? That crazy aunt of his, who does she think she is?"

Hinawakan ni Sam ang balikat ni Kyroune at agad naman din ito kumalma. "Is there any other news?"

Riz open her mouth but it instantly shut when two figures entered the classroom.

Nagsibalikan ang buong klase sa kanya kanyang upuan pero sa halip na umupo ay tumayo sila ng tuwid bilang respeto nila sa dalawang mid-thirty year old na mga babae.

Sophia Thomson at Chloe Thomson — kilala bilang pinakanirerespetong professors sa buong Enchantedfriars Academy, the five star warriors at higit sa lahat, two super Winter Fae aunts of Sam Thomson.

"The other bad news is... "Panimula ni Chloe ng tumayo sa podium, bawat estudyante ay diretsong nakatingin lang sa kanya. "Emerald Veloso declared a war."

"That evil witch." Sambit ng isang estudyante na nakakuha ng isang masamang titig mula kay Chloe Veloso as a sign not to interrupt her.

"Maghanda kayong lahat." Pagpapatuloy ni Sophia. "Tomorrow, we rise, as red as the dawn. Tomorrow we turn our weapons to the Devil's domain, we turn our powers to Emerald Veloso. Is that clear?"

"Yes, ma'am!"
"Any arguments about that?"
"No ma'am!"
"Goodluck, fighters." Nagbigay lamang ng ngiti ang dalawang professors pero bago sila makalabas ay tinawag sila ng kanilang pamangkin.

"Ano yun, Sam?" Lumingon ito na naka crossed arms at halata sa boses niya ang pagiging strikta pero ang ekspresyon ay gentle.

"I...U-Um..." Utal na panimula ni Sam, nagdadalawang isip siya kung sasabihin ba niya o hindi. "By any chance, are you gonna fight beside us?"

"No. The battlefield is yours." Sagot ni Sophia.

"Why not? What if we los—"
"You won't lose the battle." Putol ni Chloe dito, sounding cold yet a smile plastered on her face.

"The last time we only helped you because you guys were only fourteen years old back then. But now you're all grown up and stronger than before. Have faith and never doubt yourself or strength. And always remember, the good side always win. Got it?"

"Yes, aunt Chloe." Isang ngiti ang sumilay sa labi ni Sam habang tinitignan ang dalawang papalayong professors nila.

We'll rise, as red as dawn.
And no matter how strong Emerald is, she'll see with her open eyes that Evil never win.