Good Lord! Hindi ko akalain na kung sinong Pontio Pilato ako binenta ni Mara.
Oo, yes, he is here.
Holding my right hand.
Wait ! that’s my hand.
Yes I am talking to none other than--- JOEL CHURCHILL, jersey 24.
The handsome brute.
Ang taong sa aking paningin walang ibang ginawa sa buhay kung hindi ang mangolekta ng nobya.
Ang lalaking ang misyon sa buong mundo ay magpagwapo sa paningin ng mga tao.
Maglaro ng basketball para sa popularity at magflirt sa mga babae. Boyfriend ng CAMPUS sa aking paningin.
Walang iba kung hindi siya. Siya na walang kwenta na minsan ginawa akong biktima sa panloloko niya.
Ang taong hanep kung maka trip, the Lord of the JERKS! Na kanina lang eh ininsulto ako sa harap ng aking fansss.
“WHAT?!” nabalik ako sa present happening. Kung saan nakatali ang mga kamay naming at hinawakan pa niya. Ang kapal talaga!
“I am handsome brute? A playboy? A flirt? A jerk?”
“Wait, you heard me saying that?” ano tong taong to mind reader.
“Yeah, in fact everybody does.”
“Really?!” nanlaki mata ko sis. Charutero tong lalaking to eh. Maniwala ako.
“How come you hated me so much? Hindi naman ako playboy ah. I do play basketball because I’m a scholar and I never remember that I fooled you ever.”
“Talaga? Hindi ka playboy? Hindi ba playboy ang tawag sa kung sinu-sino lang nag nakahawak sa braso mo? Hindi ba playboy ang tawag sa lalaking kahit na sino tintawag na babe?”
“What?! I never called anybody a babe. Girls maybe are naming me for that, but I never do. Beside wala pa akong nagging syota sa Univeristy na ito.”
“Syempre flirting lang diba? No commitment.”
“I can’t believe you’re doing this to me. Okay fine I am a jerk but I never remember anything that I fooled you.”
“Pssh, talaga? You don’t remember?” sarkastiko kong sagot.
“If you’re talking about the event we had hindi kita niloko. Ako pa nga dapat ang magdamdam sayo dahil after days I’ve gone hindi mo na ako pinapansin. Parang walang ano man sayo ang nangyari sa at----
“Dahil wala naman talaga!”
“Pero nararamdaman ko. It is mutual.”
“Sobrang feeler mo no.”
“Insensitive ka lang at denial.”
“Kaya mo ba binayaran ang taga Student Council para mag insultuhan tayo dito?”
“Elie no…I just want to fix things. In fact I was wondering what’s wrong.”
“Too late. I know you. More than anybody think who you are. I know you beyond your flesh.” Shakespeare kang tao ka. Utang na loob ayoko na.
“Ano ba talagang nangyari?” desperadong tanong niya sa akin. Sure siya hindi niya alam? Kawawa naman. So hindi ba siya sinabihan ni alarm clock? Tsk tsk.
“Wala Joel, walang nangyari.”then nag back out siya. Inis na tinanggal niya ang ribbon sa kamay namin at umalis.
I hope you’re leaving for good. Don’t bother me again Joel. Try not to, because if ever this will happen again I am not sure if I can resist you. A bitter smile flash.
