Mr. Know It All (UNDER MODIFIED REVISION)

Chapter 11

"I'm sorry to say Mam. Pero limited na
talaga ang rooms namin dito. Occupied na
kasi lahat." hinging paumanhin ng
receptionist kaya nagkatinginan kami lahat.

"Ilang room ang available nyo ngayon?"
tanong ni Mam.

"Actually there is only one." nanlalaki ang
matang napatingin ako sa receptionist.

No.

Hindi maaari to.

Hindi pwedeng...

"So meaning magshe-share na lang kayong
dalawa sa iisang room. Okay lang ba sa
inyo? Tamara? Wane?"

WHAT THE HECK!?

"Mam ano kasi eh--"

"Pardon me pero--"

Hindi na kami nakatutol ni Wane nang
magsalita na si Mam.

"Siguro naman pwede sa inyo. Okay, l'll go
ahead, together with my co-teachers. By the
way check the available room. Bye!" umalis
agad sya sa harapan namin at iniwan
kaming nakalaglag panga.

No it can't be.

No way.

l'm gonna die.

l'M GONNA DIEEEE!!

**

Padabog kong ibinagsak ang maleta ko sa
ibabaw ng kama at huminga ng paulit ulit.

Shet.

Anong klaseng kwarto to?

lisang kama?! Nagbibiro ba ang tadhana!?
Nasapo ko na lang ang noo ko.

Sunod na pumasok ang iritadong si
Wane. Napapokerface ako.
Hindi ko ma-imagine ang magiging buhay
ko sa iisang kwarto na to kasama ang
nakakainis na si Wane!
Grrr!
Napatingin ako sa wristwatch ko.

5:OO pm na.

Bababa na para kumain ng dinner.

"Tabi nga!" binangga ko si Wane na
nakaharang sa may pintuan.
Narinig ko syang napamura pero tumakbo
na ako palayo.

**

5 minutes

8 minutes na kaming nagtititigan rito ni
Wane.

Siguro kung nakakamatay ang tingin
ko, kanina pa sya nilalangaw at
pinaglalamayan.

"Ako ang matutulog sa kama." walang
reaksyon nyang sambit saka humilata na.
I burst into frustration.

"No way! Ako dyan! Ako ang babae!"
bulyaw ko sa kanya saka pinagpapalo sya
gamit ang unan.

"Awtsch! Hoy!Teka! Ano ba--"

"Gago! Ako ang matutulog dyan! Sa sahig ka
dapat!"

Hindi pwedeng sya lang ang mahihiga dyan
tapos ako hihilata lang sa punyetang sahig!
Aba naman!
Magkapatayan na tayo!

"Ouch!!" reklamo ko nang mauntog ako sa
may wall.
Sa isang iglap ay humagalpak sya ng tawa.

"Huwag kang tumawa tawa dyan! Punyeta!"

Asar na mura ko at binato sya ng unan.
Ipinagtulakan ko sya pababa ng kama kaya
di na sya nakapalag pa. Sinamaan nya ako
ng tingin.
Inirapan ko naman sya.
Humilata na ako sa kama. Saktong nagawi
ang tingin ko sa malaking flat screen TV na
nasa harap lang namin.

Ayos!
May libangan naman pala eh!
Dali-dali kong inabot ang remote. Nagsimula
na akong manood pero wala pang ilang
minuto ay inagaw ni Wane ang remote ang
pinatay ang TV.

"Ano na namang problema mo ha?!"
bulyaw ko sa kanya. Pilit kong inabot ang
remote. Lalo naman nya itong inilayo sakin.
Arghr!

Konti na lang, mapa-flying kick ko na ang
isang to!

"Watching TV for more than two hours a
day can shorten your life expectancy by 1.4
year. If you watch TV for 6 hours daily, you
might die 5 years earlier than you would
naturally." papokerface nyang sambit saka
itinabi ang remote.

Halos sumayad na naman ang panga ko sa
sahig.

What the hell is wrong with him?
l mean, what the heck?!

"Tigil-tigilan mo ako sa mga science facts
mo Wane." pagdidiin ko.

"Okay fine. Dito na ako matutulog sa
lapag. Tss." naiirita nyang sambit kaya
napangisi naman ako.

"I won."pang-aasar ko sa kanya.
Humiga na ako sa napakalawak na kama
habang sya inilatag yung carpet at
bubulong-bulong na humilata.

Ganyan nga Wane. Magdusa ka ngayon.

*evik grin*

"Hoy babae, pakipatay nga ng aircon."
narinig kong utos nya sa akin.

"Mukha ba akong utusan?" nakataas kilay
kong reklamo habang nakatitig sa kisame.

Ang hinayupak, wagas kung makautos.

"Pakipatay lang naman. Masyadong
malamig!" giit nya. Umiling iling ako.

"Ayoko! Mainit kaya." tutol ko pa.

"The colder the room you sleep in, the more
chances are that you'll have a bad dream!"
paliwanag nya.
Di na ako nakatiis pa at bumalikwas ng
bangon.

"Shut your yaps and just sleep!
Mygad. Nakaka-stress ka!" bulyaw ko kay
Wane.
Hindi na sya umimik nang pinatay ko ang
ilaw.

Tss. Sana lang ay makasurvive pa ako sa
nalalabing apat na araw.

*pokerface*

Maaga kaming nagising at nakapaghanda.
Tutal naman, parang hindi ata ako
nakatulog magdamag, panay lang ang hikab
ko rito.

Muntanga lang.Tss.
Marami-rami na ring mga estudyante rito
sa hall para sa gaganaping Quiz bukas.
At wala akong masyadong kakilala.

Si Wane lang ang kilala ko rito pero kahit
na ganun, hindi ako matuwa na kausapin
to!
Grr. Talk to my fist.

"Attention everybody. Please now
gather. We're gonna start the orientation, right away." narinig kong announcement nung
speaker sa unahan.

"Hi! Goodmorning. May nakaupo ba dyan?"
napalingon ako sa babaeng nagtanong kay
Wane.

May blond na buhok. Charming eyes, cute
nose,at pouty lips.
Shet. Nakakatomboy.

Pero kahit na!
Napakataray ng awra nya. Hindi ko gusto
ang presensya nya dito sa tabi ko.

"I'm sorry Miss,pero may--"

Di ko natapos ang sasabihin ko nang
magsalita si Wane.

"No. It's okay. Wala pa namang nakaupo
dyan." sambit niya at itinuro ang bakanteng
upuan sa pagitan namin.

**