"တကယ်သြားမွာလား..."
သွားကြားထဲကထွက်လာသော
အေးစိမ့်နေတဲ့လေသံ....
ပြန်လှည့်ကြည့်မိပေမယ့် ဘယ်တုန်းကမွ
နားမလည်ခဲ့သော ကျောပြင်ကျဉ်းကျဉ်း....
"ဒီခြံတခါးကနေ.. ကေျာ်သွားခဲ့ရင်
ကျွန်တော်တို့နှယောက်တကယ် ဝေးသွားကြမှာ..."
သူမအံကြိတ်ထားမိသည်..
သူ့လေသံကအထက်စီးဆန်လွန်းသည်...
လမ်းခွဲမယ့်ချစ်သူကို တားမြစ်နေတာဆိုတာထပ်...
ခြိမ်းခြောက်နေသလို ခံစားလိုက်ရတယ်...
အင်းလေ..
ချစ်သူဆိုပေမယ့် သူဘယ်တုန်းကမွ
မချစ်ခဲ့ဖူးတာပဲ...
"ကိုယ်တကယ် မင်းနဲ့ဝေးချင်တယ်..."
ကျွန်မစိုက်ကြည့်နေဆဲသူ့ကျောပြင်လေးဟာ
တုန်ယင်သြားသလိုပဲ....
ဒါပေမယ့် ထုံးစမ်အတိုင်းနားလည်ရခက်တဲ့
ကျောပြင်ပဲလေ.....
သူဘယ်တုန်းကမွ မပြောင်းလဲခဲ့ဘူး....
"...."
စကားသံတွေဆိတ်သုန်းနေတဲ့ကျောပြင်...
ကျွန်မသိပ် မက်မောတွယ်တာခဲ့ဖူးပါသည်....
သို့သော်....
၁မိနစ်၂မိနစ်... ၃ မိနစ်....
ဆိုင်ထဲက သီချင်းသံတိုးတိုးက အဆုံးသတ်သြားခဲ့ပီ....
သူမ နာကျင်မနေတော့ဘူး....
***သူ့အချစ်ကသိပ်လိုတယ်...
အားနည်းချက်မ်ားကို......
အနားသတ်... ပေးသူ...
လူ့ဘဝက သိပ်တိုတယ်...
အားလုံးတော့မပြည့်စုံနိုင်...
အချစ်စစ်ဟာ.. သူပေးတဲ့အချစ်ရဲ့သဘော...***
သိပ်ကြိုက်ခဲ့ရတဲ့သီချင်းလေး...
တစ်ချိန်က သူဂစ်တာတီးနေချိန်မွာ
သူမဆိုခဲ့ဖူးတယ်....
အို....
သိပ်လွတဲ့ နာကျင်စရာ ဇာတ်လမ်းလေး...
သူ....
အဲ့ဒီနေရာလေးမွာပဲ
ငြမ်သက်ကျန်နေခဲ့တယ်....
သူမ ပြုံးလိုက်မိတယ်...
ကျေနပ်သြားတဲ့အပြုံးတော့မဟုတ်ဘူး...
အရှုံးပေးလိုက်တဲ့ အပြုံး......
နေရစ်ခဲ့ပါတော့... သူရယ်....
<***************************>
28 11 2016(Monday)
ကြေကွဲမှတ်တိုင်(၁)
YOU ARE READING
Empress
Non-FictionNon_Fiction... Fictionမဟုတ္ပါဘူး ဝတၳဳလဲမဟုတ္ဘူး.... နားလည္ေအာင္ဘယ္လိုေျပာရမလဲလဲမသိဘူး.. အစီစဥ္မက်တဲ့ ႏွလံုးသားအပိုင္းအစေတြပါ... စိတ္ဝင္စားရင္ဝင္ဖတ္သြားလို႔ရတယ္...
