"ဟင်..."အသိစိတ်တွေကိုယ်ခန္ဓာမှာ
ပြန်ကပ်သွားချိန်မွာ...
ဒါဟာ အိမ်မက်တစ်ခုဆိုတာ
သူမသိလိုက်ရသည်...ဝဲဘက်ရင်အုံဆီမှ စူးရှနေသည့်နာကျင်မှုရယ်..
နားထင်ထောင့်က ရေနွေးစီးချောင်းလေးရယ်..
နဖူးဆံစပ်ကချွေးစက်တစ်ချို့ရယ်....အို...ဒီအိမ်မက်ဟာ သိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတာလဲမဟုတ်ပါပဲနဲ့....
ကျောခိုင်းထားသော ကျောပြင်တစ်ခုသာ...
သို့ပေမယ့် သိလ်ိုက်ရတာက..
ဒီတစ်နေ့လုံး သူမနေထိုင်ရခက်နေခြင်းသာ....
ညနေစောင်းလာချိန်မွာတော့
နှလုံးသားကတောင်းဆိုနေတဲ့ ဆန္ဒတစ်ခုကိုလိုက်လျောလိုက်မိတယ်...."ငါမမွားပါဘူး...
ဖုန်းလေးတစ်ခါခေါ်မိတာ အမှားတစ်ခုကျူးလွန်တာမှမဟုတ်တာ...."ကိုယ့်ကိုကိုယ်အားပေးရင်း
ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခုကို ခေါ်လိုက်မိတယ်....တူဆိုသော အသံဟာ...
သူမတို့နှစ်ယောက်ကြားက
အကြာအဝေးလိုများလား....ကြာလိုက်တာ....
"Hello..."
"..."
သူမပြန်မဖြေမိပေး...
သူ့အသံထဲကနေ တစ်စုံတစ်ရာ
သူမရှာဖွေနေမိတယ်...သူ့အသက်ရှူသံသဲ့သဲ့ဟာ တိုးညှင်းလွန်းနေသလိုပဲ...
စိတ်ထင်လို့ပဲလား.....
သူ့အသံလေးကလဲ ဖျော့တော့နေသလို....
"Hello,... ဘယ်သူလဲ..."
ရင်နာချင်သွားခဲ့သည်..
သူဖုန်းနံပါတ်တွေကို မှတ်မထားတတ်တာသိပေမယ့်လဲလေ....
"ကိုယ်ပါ..."-
"အင်း... သိတယ်လေ.. မပြောလို့ပြန်မေးတာ..."
သူ....သူမဖုန်းနံပါတ်ကို အလွတ်သိနေတာလား..
ရင်ထဲမွာ ငြိမ့်ညောင်းသွားခဲ့ပါသည်...
"အင်း..
ညကမင်းကိုအိမ်မက်မက်တယ်...
နေကောင်းရဲ့လားလို့... အဲ့ဒါ...."သူနဲ့ဆို တောင်စဉ်ရေမရ
ပြောချင်တာတွေပြောတတ်တာ
သူမအကျင့်....
YOU ARE READING
Empress
Non-FictionNon_Fiction... Fictionမဟုတ္ပါဘူး ဝတၳဳလဲမဟုတ္ဘူး.... နားလည္ေအာင္ဘယ္လိုေျပာရမလဲလဲမသိဘူး.. အစီစဥ္မက်တဲ့ ႏွလံုးသားအပိုင္းအစေတြပါ... စိတ္ဝင္စားရင္ဝင္ဖတ္သြားလို႔ရတယ္...