stageliefde

het ziekenhuis

Janne

Ik loop samen met Linte naar de bushalte zodat we de eerste bus naar het ziekenhuis kunnen nemen. Wanneer we een bus zien staan dat naar het ziekenhuis gaat beginnen we nog harder te rennen. We springen op de bus. Letterlijk! Wanneer we op de bus zitten beginnen we hard te lachen maar al snel denken we aan Luca en is het niet meer zo een leuke sfeer. Wanneer we bij het ziekenhuis zijn stappen we naar het onthaal. En vragen naar Luca. Hij ligt op kamer 602. Luca zelf is nog in de operatiezaal maar zijn vriendin zit wel op de kamer. Ok bedankt! We lopen naar de 6de verdieping en zoeken naar kamer 602. Wanneer we de kamer gevonden hebben kloppen we op de deur... Er komt geen antwoord dus gaan we maar binnen. We zien hoe Lien in slaap gevallen is. Ik neem het dekentje dat op de tafel ligt en leg het over Lien. Ik ga naast Linte zitten en dan wachten we op de dokter en Luca.

Ik zit in een ziekenhuiskamer met 2 snurkende mensen. Opeens gaat de deur open. De dokter komt binnen en kijkt vragend in het rond. Ze zijn precies moe zegt hij lachend tegen mij. Ja antwoord ik. Hoe gaat het met Luca? De operatie is goed verlopen. Hij komt nog even bij en dan brengen we hem naar hier. Ok tot straks zeg ik. Tot straks, maak jij hun wakker ik denk dat Luca hen nodig zal hebben. Ik knik en maak Linte wakker Lien laat ik nog even slapen want anders is ze alleen maar ongeduldig. Wanneer ze met Luca de kamer in rijden is Lien meteen klaarwakker. Ha slaapkop zeg ik zo zacht mogelijk om Luca niet wakker te maken. "Sorry ik was moe" zegt ze terug. Is niet erg, Linte heeft ook geslapen. Het is even stil tot Lien opeens zegt dat ze bij Luca blijft slapen. Ze belt haar moeder om slaap gerief te komen brengen. Dan ga ik met Lien mee op zoek naar de dokter terwijl Linte op Luca past. Wanneer we de dokter gevonden hebben vraagt Lien of ze mag blijven. De dokter is heel enthousiast."Hij zal blij zijn!". De dokter weet ons ook nog te vertellen dat Luca  morgen ondervraagt wordt door de politie. Weer op de kamer vertellen we alles tegen Linte. Luca is nog niet wakker. Spijtig!

Lien's moeder komt de kamer binnen. "Hey meisje wat is er toch allemaal gebeurt. Waarom wil je hier blijven?" Omdat ik samen ben met hem zegt Lien stil. Haar moeder knikt begrijpend. Linte en ik moeten naar huis maar de moeder van Lien blijft nog even in het ziekenhuis. We stappen naar de bushalte en nemen beide de bus naar huis.

Lien

Ik ben wel blij dat mijn moeder nog even bij mij blijft maar het liefst zou ik alleen zijn met Luca. Om 22 uur gaan ze dan toch nog naar huis. Eindelijk! We nemen afscheid en ik ga naast luca's bed zitten. "Hey schat wordt het niet eens tijd om te ontwaken?" Ik neem zijn hand vast en geef hem een kus op zijn voorhoofd. "Ik ga naar de dokter vragen wanneer je ontwaakt." Zo gezegt zo gedaan. Dus ik loop de kamer uit en ga opzoek naar de dokter. Wanneer ik hem dan eindelijk gevonden heb is zijn antwoord:"Dat kan elk moment gebeuren. Ik kan daar geen tijdstip op plakken maar vanavond of vannacht zou het moeten gebeuren" Ok bedankt. Ik Slenter door de gangen terug naar Luca. Wanneer ik geschreeuw hoor uit zijn kamer ren ik zo snel als ik kan.  Ik open de deur, hij is helemaal over zijn toeren! Hij zit te slaan en te schoppen. Ik probeer hem rustig te krijgen maar dat lijkt niet te lukken. Hij schreeuwt dat ik hem met rust moet laten en dat ik weg moet gaan. Opeens stopt hij, ik hoor hem zacht mijn naam zeggen. Ja schat gaat het wel met jou ? "Ja, je leek even op een man die op mij heeft geschoten." ik geef hem een kus zodat hij zwijgt. "Ik roep de dokter"zeg ik en ik drukte op de rode bel. De dokter kwam binnen "ha meneer u bent wakker zie ik. Hoe voelt u u nu?" "goed!" antwoordt Luca. "Hij heeft daarnet wel een angstaanval gehad"zeg ik. "Dat kan zijn omdat hij een trauma heeft. Morgen komt de politie rond 9 uur maar rust nu maar goed uit" "tot morgen"  zeggen Luca en ik in koor. De dokter glimlacht en gaat naar buiten. "Lien..." Ja  "Ik zie u graag" als antwoord leg ik mijn lippen op de zijne. Ik blijf vannacht bij jou en ik wijs naar mijn matras op de grond. "Heb ik je al gezegt hoe geweldig jij wel niet ben? Nee zeg ik al lachend en ik geef hem een kus. "Au!" sorry schat zeg ik geschokt. "Is niet erg het doet gewoon een beetje pijn." een beetje? Ik kijk hem vragend aan. "Misschien een beetje veel." Moet ik pijnstilling vragen? "Nee jij moet vooral gaan slapen! Ik moet morgen niet gaan werken he ma jij moet wel naar school." Je bent precies mijn vader ma het is goed als gij ook gaat slapen. Luca knikt. Ik geef hem een kus en kruip op mijn matras. Je roept me maar wakker als er iets is he! "Jaja mama" dan is het goed. Ik val al snel in slaap na deze vermoeiende dag.