İnsanlar niye bu kadar bencil acaba? Neden herşey bitti derken hayatımız mahvoluyor. Biz büyüdükçe yükümüz daha fazla artıyor. Su hala yüzüme bakmıyor konuşmuyor. Ben ne yapabilirdim ki acaba gülsemiydim annen hayatımızı mahvetti mi deseydim kına mı ? yaksaydım. Tamam biraz haksızım biliyorum dememeliydim. Yemek zamanı gelmişti. Herkes sofradaydı su hala bana kızgındı siz söyleyin doğrumu yapıp yapmadığımı. Herkes yemek yemeğe başladı ben ve su hariç su benim olduğum yerde nefes almak istemiyor abim sordu kızım hastamısın diye su hayır dedi sesini biraz yükselterek. Anlamıyordum suyu o benim yerimde olsa anlardı herhalde empati yapmıyor kız. O bende özür bekliyor bende ondan bekliyorum.
Gelelim su'ya
Sanki ben ondan özür diliycem anki ben haksızım bana önceden anlatsa anlamıycam sanki ben malım gerizekalıyım. Uff bu mal için kendi canımı sıkamam yatıcam zaten hemen dişlerimi fırçalayıp yattım yatağıma sinirleniyordum aklıma geldikçe arada bir gülüyordum sanki delirdim...
Sabah olmuştu... Herkez uyanmıştı hem kalmamıştım daha canım kalkmak istemiyordu. Babam su diye bağırıyordu. Neeee diye bağırdım babam. Gel kahvaltı yapın okula gideceksiniz. Ah şu okul var ya beni öldürüyor Bi dakika babam gideceksiniz mi dedi nasıl ya kimle gidicem ki ben ya o salaklamı gidicem uff diye bağırdım boğazım acıyana kadar elimi yüzümü yıkadım kiyafetlerimi giyip aşagıya indim masaya oturup kahvaltımı yaptım . Okula gitmeye hazırdım ama Barlas
hazır değildi onu bekliycektim .
Barlas
Hazırlanmak İçin odama gittim. Pantolonumu gömleğimi giydim 2 dk'da
Su barlasss hadi bağırıyordu.
Tamam be bekle. Ağaç oldum hadi.
Hemen aşagiya indim. Arabaya bindik 15 dk da okula geldik okul çok büyük ve güzeldi...
