Dedemin bana bağırışı sanki bana tokat atmış da ben de orada kalakalmışım gibi hissettirdi ama hayır o pisliğin yaptığının cezasız kalmasına izin veremezdim onlar cezasız kalamazdı hiçbiri bu cinayeti örtbas etmeye çalıştıkları için hepsine bunun bedelini ödetmeliyim o nedenle şimdilik susacağım ve saldıracağım anı kollayacağım ama sorun şu ki bir anlam veremiyorum o neden yapsın ki neden öldürsün kendi öz ve öz kardeşini onun karısını ve yeğenini bu çok anlamsızdı. Bu konuşmanın ardından herkes dışarı çıktı odada tek başıma kaldım. Burası dedemin eviydi artık burada kalmak bana doğru gelmiyordu evime dönmeli kendimi toparlamalıydım. Hemen ayağa kalkıp valizimi bulmaya çalıştım valizim neredeydi bu aptal valiz lanet olsun onu bulamıyorum. Aşağı katta olabilir miydi acaba aşağı indim ve valizimi buldum eşyalarımı olabildiğince hızlı topladım ve o evden çıkıp gittim kimse gittiğimi fark etmedi kafaları o kadar meşgul idi ki benim yokluğumu saatler sonra fark ettiler ama onlar fark edene kadar ben eve gitmiştim bile.
------------
Eve geldim valizimi içeri koydum ama burada da duramazdım burada o anılarım canlanıyor ve kendimi ağlayışımı tutamıyordum. Babamın arabasının anahtarlarını alıp kendimi evin dışına attım ama nereye gidebilirdim ki gidebileceğim hiçbir yer yoktu şuursuzca arabayı sürmeye başladım yaşımın tutmaması problem değildi kullanmayı biliyordum sonuçta ben... ben de mezarlığa gitmeye karar verdim ailemin orada bir mezarları yoktu ama sonuçta onlar ölmüştü yani insanlar sevdikleri ölünce mezarlığa giderler değil mi onlar böyle yaparlar ne yapacağımı hiç bilmiyordum ama bir anda oraya gitmekten vazgeçtim neden bilmiyorum ama öyle işte vazgeçtim otoyola çıktıktan sonra bomboş bir tepe gördüm hemen arabayı kenara çektim ve tepenin en uç kısmına kadar ilerledim çantamı yere bıraktım ve ceketimi çıkardım içimde kıssa kollu bir bluz vardı neredeyse akşam olmak üzereydi güneşin batışı çok güzel gözüküyordu ağlıyordum hem de şiddetli bir biçimde sonra çığlık atmaya başladım çığlıklarım birbirinin arkasını kovalıyordu sonra ne mi oldu bende bilmiyorum hastanede uyandığımda bana intihar ettiğimi söylediler meğer ben o tepeden aşağı atlamışım ama bu bir yalan ben oradan atlamadım ki belki de aşağı kayıp düşmüş de olabilirim. Bilmiyordum hastane de ilk uyandığım sıralar yanımda kimse yoktu ama bir konuşma duyduğuma eminim bu dedemin sesiydi halamla konuşuyordu beni Amerika ya yollayacaklarını pasaport işlemlerini başlattığını söylüyordu konuşmalar kesilince uyuyor numarası yaptım. Ama anlamıyordum neden bunu yapıyorlar onlardan nefret ediyorum gerçekten çok nefret ediyorum.
