Janet's P.O.V
Ik doe de vanillecupcake met de roze topping in het doosje en doe er dan netjes een strikje omheen. Ik pak het doosje dan op en geef het doosje aan de klant die aan de andere kant van de toonbank staat. 'Dat wordt dan bij elkaar drie euro vijftig.' Zeg ik en pak vervolgens het geld van de vrouw aan. 'Nog een fijne dag!' Zeg ik glimlachend en zie dan de vrouw uit de winkel vertrekken. Gelukkig zijn er nu even geen klanten meer in de winkel en kan ik even uitrusten. Ik moet vandaag weer de hele dag in de bakkerij werken en dat zijn altijd wel lange dagen. Gelukkig hoef ik nog maar een klein half uurtje te werken en dan zit het er voor mij weer op. Als het goed is komt Harry dan aan het einde nog langs. Hij heeft een tijdje vrij omdat het nu rond kerstmis tijd is en daarom is hij weer terug in Holmes Chapel. Hij had nog wat belangrijks te vertellen had hij gezegd dus ik ben er wel lichtelijk nieuwsgierig naar.
Ik weet ook nog precies hoe ik Harry heb leren kennen. Mijn tante is de eigenaar van deze bakkerij en daarom mocht ik er in de zomervakantie komen werken toen ik veertien jaar oud was. Die zomer kwam er ook een nieuwe jongen bij de bakkerij werken dan dat bleek dus Harry te zijn. Hij was toen vijftien jaar oud en was toen net in de pubertijd. Als ik er over na denk was het daarom ook wel een grappig gezicht. Alleen liep het aan het begin nou ook weer niet zo heel lekker tussen ons. Eerlijk gezegd negeerde wij elkaar gewoon en zeiden wij alleen dingen tegen zoals 'Sorry, mag ik er even langs?'. Je kan daarom wel begrijpen dat het heel gezellig was om samen met elkaar te werken. Vraag mij niet hoe maar Harry en ik kwamen op de een of andere manier toch met elkaar aan de praat. En nu zijn wij ongeveer vier verassende jaren verder en zijn wij nog steeds goede vrienden van elkaar. Ik vind het zelf eigenlijk nog wel een wonder dat wij nog zulke goede vrienden van elkaar zijn. Want Harry zijn leven is natuurlijk heel erg veranderd nadat hij zo beroemd is geworden. Hij is veel op reis en heel zijn privacy is compleet verdwenen. Ook al krijgt hij er wel heel veel voor terug want ik kan vertellen dat de jongens geweldige fans hebben. Daar moeten ze erg dankbaar voor zijn. Maar goed ik ben blij dat hij tenminste weer terug is in Holmes Chapel en dat wij samen weer wat tijd kunnen doorbrengen.
Ik hoor opeens de bel gaan waardoor ik opkijk. Ik kijk recht in het gezicht van Harry wat mij meteen laat glimlachen. Ik kijk eerst vlugjes op de klok en zie dat ik eigenlijk nog vijf minuten moet werken maar wat maken die vijf minuten nou uit? Ik denk niet dat er nu nog iemand zal komen dus kan ik de bakkerij wel gaan sluiten. Ik trek mijn witte schort over mijn hoofd heen en hang hem dan op het haakje neer waar ook mijn naam op staat. Ik loop dan achter de toonbank vandaan en loop dan naar Harry toe die al voor de grap met zijn armen wijd open staat. 'Awh, heb je mij zo erg gemist?' Vraag ik om hem te plagen maar sla mijn armen om hem heen. 'Ik heb jou anders wel gemist hoor.' Zeg ik met een glimlach op mijn gezicht ook al kan Harry die niet zien. 'Ik heb jou natuurlijk niet gemist.' Hoor ik Harry plagend in mijn oor zeggen waardoor ik hem meteen los laat. 'Oh, denk jij zo over je beste vriendin?' Probeer ik zo serieus mogelijk te zeggen en ik moet zeker wel mijn gimlach inhouden. 'Pff, oké. Ik laat voor jou wel weer mijn meisjes kant zien. Ik heb je heel erg gemist Janet.' Zegt Harry en om hem te plagen maak ik zachtjes een 'aww' geluid. 'Dat is weer de Harry die ik ken.' Zeg ik grinnikend.
'Zullen wij naar mijn huis gaan?' Vraagt Harry terwijl wij de bakkerij uitlopen. Ik pak de sleutels uit mijn jaszak en draai snel de deur van het gebouw dicht. 'Ik vind het goed hoor. Ik ben al een lange tijd niet meer bij huize Styles op bezoek geweest.' Zeg ik en trek dan mijn jas iets hoger dicht. Ik vind winter altijd wel leuk tot ik zelf naar buiten toe moet want dan is het zo koud. Er ligt nu in ieder geval nog geen sneeuw dus dat scheelt wel iets. Sneeuw is trouwens wel heel erg gezellig met kerstmis maar dat is al binnen twee dagen dus dan moet de sneeuw nog snel komen. Ik denk dat iedereen wel toe moet geven dat een witte kerst altijd leuker is. Helemaal als je samen met je familie en vrienden bent. Ik kijk dan naar Harry en zucht zachtjes. 'Het is zeker lekker koud hier voor jou. Jij bent nu alleen nog maar die warme landen gewend.' Zeg ik lachend waarop ik zie dat er een grijns op Harry zijn gezicht verschijnt. Hij heeft sowieso alweer een opmerking verzonnen tegen mij, dat kun je gewoon zien aan zijn blik. 'Ja, daar heb je wel gelijk in. Alleen ben ik nu wel heerlijk bruin en ben jij nog een melkflesje.' Zegt Harry en daar heeft hij zeker gelijk in. 'Tja, niet iedereen heeft zo'n leven als meneer Styles.' Zeg ik met een lichtelijke glimlach terug. Ik kan zeker toegeven dat ik af en toe wel jaloers op hem ben. Hij geniet echt van zijn leven en heeft nu denk ik wel zijn topjaren van zijn leven terwijl ik hier nog precies hetzelfde saaie leven lijdt. Maar dat doet er niet toe want ik gun het Harry heel erg.
Deze opmerkingen bleven de hele weg terug eigenlijk wel doorgaan maar wij zijn nu eindelijk bij het huis van waar Harry vroeger woonde en waar Gemma en Anne nog steeds wonen. Ik zie dat Harry de deur open maakt en ik loop dan achter hem aan naar binnen toe. 'Het is nog even vertrouwd als vroeger.' Zeg ik vrolijk en doe dan mijn eigen jas uit en hang die netjes op de kapstok neer. Ik trap vlugjes mijn zwarte laarzen uit en haal dan een hand door mijn rode haar heen. Wij lopen dan samen naar binnen toe waar ik als eerste de moeder van Harry zie. 'Aw, Anne wat is het lang geleden dat ik jou heb gesproken!' Zeg ik en geef haar dan een vlugge knuffel. 'Het is fijn om jou ook weer eens te zien Janet. Harry ik heb trouwens twee kopje thee gezet voor Janet en jou. Het staat in de eetkamer.' Zegt Anne en het enige antwoord dat Harry geeft is dat hij zijn hoofd knikt en dat er een kleine 'oké.' zijn mond verlaat. Wat is er met hem dan aan de hand? Net was die nog zo vrolijk en enthousiast en nu ziet het er meer uit alsof hij met het grootste geheim in de wereld rondloopt maar dat hij het aan niemand mag vertellen. 'Kom Janet dan gaan wij naar de eetkamer.' Hoor ik hem zuchtend zeggen waardoor ik lichtelijk verbaasd kijk maar ik zeg er maar niks over.
'En ga je mij nog vertellen wat er aan de hand is?' Floept er uit mijn mond maar ach misschien weet ik dan wel wat er aan de hand is. 'Ik bedoel het niet bot Haz maar ik wil je gewoon helpen want ik zie dat je ergens mee loopt. Ik zie namelijk veel liever die grote glimlach op je gezicht waardoor ik je kuiltjes kan zien en waar alle tienermeiden verliefd op zijn.' Zeg ik grinnikend en gelukkig tovert dat toch een grijns op zijn gezicht. 'Hmm, oké waar zal ik dan eens gaan beginnen. Jij bent trouwens de eerste die ik het ga vertellen dus op de jongens en crew na ben jij de eerste die het weet.' Hoor ik Harry zeggen waarop ik simpeltjes mijn hoofd knik. 'Onze manager kwam een tijdje geleden met het geweldige idee om een realityshow te starten van One Direction. Je weet wel zo'n show zoals de Kardashians ook hebben.' Zegt die en ik kijk meteen verbaasd op. 'Moet je iemand van hun gaan daten?' Vraag ik nieuwsgierig en zie hem meteen hevig zijn hoofd van nee schudden. 'Nee, gelukkig dat niet. Daar heb ik echt geen behoefte aan.' Zegt die zwak glimlachend. 'Maar oké wij krijgen dus zo'n realityshow en ze willen over twee dagen al starten en dat is met eerste kerstdag. Ik weet geeneens of mijn moeder en Gemma tegen het idee zijn want hun weten het nog niet. Ik vind het alleen al zo stom dat er dan dag en nacht camera's om mij heen zijn tot ik er helemaal gestoord van word. Alleen gaan ze jou dus waarschijnlijk filmen en ik gok dat jij dat geen top idee vindt. Ze gaan dan ook al domme en leuke gesprekken filmen en dat vind ik zo'n naar idee.' Zegt die met een zucht en ik kijk naar Harry die met zijn hoofd naar beneden hangt. Ik plaats dan twee vingers onder zijn kin en til dan voorzichti zijn hoofd een beetje omhoog. 'Ik snap dat je het vreselijk vervelend vindt en dat je er van baalt Harry. Ik wil alleen zeggen dat hij mij niks uitmaakt dat die camera's om ons heen zijn als wij gezellig aan het praten zijn. Wij zijn gewoon beste vrienden dus zoveel bijzonders doen wij ook weer niet. Maar het gaat onze vriendschap echt niet beïnvloeden voor als je daar misschien bang voor was.' Zeg ik op een rustige manier en druk dan een kus op zijn wang. 'Meen je dat? Gelukkig vind jij het dan geen probleem want dan is er al een hele druk van mijn schouders af.' Hoor ik hem vrolijk zeggen en ik knik dan glimlachend mijn hoofd. Ik wil Harry graag geloven maar iets verteld mij dat hij toch iets voor mij achterhoudt maar ik heb geen idee wat het zal moeten zijn.
-
Hiya! Dat was alweer hoofdstuk 1 van mijn Harry Styles fanfiction 'half of me'. Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vonden. Tips zijn natuurlijk altijd welkom. Ik zou het leuk vinden als jullie een reactie zouden achterlaten of dat jullie het een sterretje zouden geven maar niks hoeft natuurlijk! Ik probeer zo snel mogelijk weer een nieuw hoofdstuk te schrijven. Lots of love, Tess.
-> Het meisje op het plaatje aan de zijkant is Janet in het verhaal! :)
