Kathryn's POV
"A-a-aaraaay . Please tama na . Masakit na" iyak na ako ng iyak . Hindi ko naman alam kung bakit nila ako ginaganito eh :( Wala naman akong alam na nagawa kung kasalanan sa kanila . Porket ba nerd ako ?! King ina nila , AKO na panget pero sapat ba yun para saktan nila ?
"HAHAHAHA . ano ka ngayon? Asa ka pang mamahalin ka ni Daniel ? Mangarap ka woi !" sigaw ni Joyce sa mismong mukha ko .
"*sob* p-pero , mahal niya ako" sabi ko . Totoo yun (siguro) kasi niligawan niya ako ng dalawang buwan . Wala pa siyang nililigawan na ganun katagal
"HAHAHAHA , talaga ? why ka pa umaasa ? I mean , you dont have any pag-asa . You look like an ugly poop kaya" sabi ni Anne , napa conyo kala mo sinong maganda ambobo naman . Sana ... Kung may lakas lang talaga akong loob para sabi to sa kanila .
"MAGSITIGIL NGA KAYO!!!" Sigaw ni ...
"D-deaan at Daniel?" sabi naming lahat na nasa loob ng cafeteria .
"Joyce and Company . In my office . NOW !"
Tinapunan ako ng isang malademonyong tingin ni Joyce at Anne .
---
"Hi Princess" tawag ni Daddy sa akin pag-uwi ko . Busy'ng tao si Daddy pero lagi siyang may oras sa akin , namatay yung nanay ko nung 5 years old ako kasi may tumor sa utak pero alam ko namang mahal niya ako .
"Hello Dad" sabi ko sabay hug
"Oh ? bakit ang gulo ng buhok mo?" tanong niya habang chinecheck yung mga papeles sa lamesa . Nasa living room kasi kami .
"Ahh . Wala lang to Dad , mahingin lang kanina . Sge Dad , bihis muna ako" Pagsisinungaling ko . OO , ako yung TYPICAL NERD na nakikilala niyo , Braces ? Meron ako niya kasi mahilig akong kumain ng kendi nong bata pa ako , para yun tumahan ako kakaiyak pag namimiss ko si Mama , Glasses ? MERON . Sobrang kapal , Grade 3 palang ako , malabo na yung paningin . Hindi rin ako anak shouder bag , mahilig ako sa backpack at ni minsan hindi ako nakasuot ng heels , kasi pag Graduation o mga events flats yung gamit ko o rubber shoes . Kaya ganyan sila kung itrato ako . Napakasakit . Wala akong araw na hindi umuwi ditong basa and palda dahil tinapunan ng Juice o Milo - maaarte ang mga taoo dun ayaw mag soda kesyo nakakataba o di kaya may punit yung uniporme ko kasi pinaglaruan yung bagong gunting nila na inorder pa sa ibang bansa , o di kaya yung mga pa chicks at emo na babae nialagyan ng bubble gum yung buhok ko , minsan nga nagkaroon ako ng bangs dahil lang sa nilagyan nila ako ng bubble gum . Ganon ako kakawawa , mga wala silang puso .
Natapos na ako sa pagbibihis ng biglang may kumatok sa terrace ko
TOK TOK TOK
Puteeek , wala namang multo sa hapon ah ? Tarages . Nag decide na akong puntahan iyon at baka mapano pa ang glass door ko.
"D-daniel?" nauutal kong sambit . Bakit nandito to ? "a-anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kanya
"Hindi na ba pwedeng bisitahin ang aking minamahal?"
Daniel's POV
Alam ko namang masasaktan ko lang sa hulii si Kath . Hindi ko naman sinasadya , pero kasi ... Mahal ko talaga si Barbie eh . At sabi niya , sasagutin niya ako pag napa-ibig ko na si Kath at sabihin mismo sa harapan niyang niloloko ko lang siya .
"Hindi na ba pwedeng bisitahin ang aking minamahal?" sagot ko sa kanya , nauutal pa siya dahil sa gulat , napaka gan-- ayyy pambabae talaga tung kwarto ni Kath eh . Daming poster . Mayaman naman sila Kath , ewan ko lang ba at bakit ayaw nitong mag make over .
"Ahh , hehe . di ko lang expect" sabi nya habang pulang pula ang mukha at nag look away
"ahhh , namiss kasi kita" oo , namiss ko siya . Ewan para na rin kasing bestfriend ko itong si Kath eh . Pero sasaktan ko nga lang . Haaay Buhaaaay !
---
Dumaan ang tatlong oras at tinawag na si Kath ng kanyang Papa na kumain na ng hapunan , kaya nagpaalam nalang rin ako para di kami makita .
Nakokonsensya na talaga ako . Mahal na mahal ko kasi si Barbie . Napakaganda niya , sobra . Hindi siya gaanong kabait -- okay hindi siya mabait pero kasi babalewalain mo naman yung pag mahal mo yung isang tao diba ? Kaya , heto ginagawa ko yung gusto niya para mapa saakin siya .
***
“There's no need to curse God if you're an ugly duckling. He chooses those strong enough to endure it so that they can guide others who've felt the same.”
