De laatste dag van het schooljaar begon voor mij net. Ik sprong op mijn fiets en reed op mijn gemak naar een vriendin om haar op te pikken. Ook al was ik tien minuten te vroeg, mijn beste vriendin Gwen stond me al op te wachten op haar fiets. Ze stak haar hand in de lucht toen ze me zag en wuifde vrolijk. Ik bolde uit tot ik net naast haar tot stilstand kwam en ze begon meteen te babbelen over hoe blij ze wel niet was dat ze van haar vierde jaar middelbaar verlost was. Ik was ook blij, maar eigenlijk nog veel te moe om mijn mond open te doen en te juichen. We hadden net ons laatste proefwerk achter de rug en hadden afgesproken om na ons middageten samen naar school te gaan voor het afscheidsfeestje. Gwen was dat al van me gewoon, dat ik meestal moe was. Ze had me nooit anders gekend, tenzij ze bij mij bleef slapen. Ik werd gek genoeg pas actief als de avond viel. Hoe vroeg ik ook ging slapen, ik kon me overdag nooit klaarwakker voelen.
Het feestje was leuk. We speelden spelletjes zoals Twister, aten handenvol chips en dronken bekers vol cola. We namen afscheid van onze klastitularis en wuifden onze klasgenoten uit tot volgend jaar.
Toen het tien minuten voor vier uur werd, stormden de meeste leerlingen naar huis om van hun twee maanden vakantie te genieten. Ik was daar eentje van en werd bijna platgedrukt in het fietsenhok in een poging om mijn fiets te nemen. Eenmaal buiten, gaf ik Gwen een knuffel omdat ze de volgende ochtend zou vertrekken naar Italië.
‘Tot over twee weken, veel plezier!’ zei ze toen ze weg fietste. Ik keek haar na tot ze de hoek omdraaide en fietste zelf de andere richting uit om naar huis te gaan.
Toen ik thuis de voordeur open deed, merkte ik dat er iets niet klopte. Mijn ouders waren wakker! En ja, dat was iets heel opmerkelijks! Mijn ouders werkten allebei ’s nachts en dat deden ze al sinds zolang ik me kon herinneren. Vroeger huurden ze daarom een full-time nanny in die voor mij en de klusjes zorgde, maar nu kon ik goed genoeg voor mezelf zorgen. Mijn ouders hadden hun jassen aan en stonden klaar om naar buiten te gaan.
‘Hoi lieverd, er is een probleem met tante Caroline en we moeten er zo snel mogelijk heen,’ zei mijn moeder gehaast.
‘Wat scheelt er met haar?’ vroeg ik nieuwsgierig.
‘Niets om je druk over te maken, Merope,’ zei mijn vader. Hij leek even met twijfel naar zijn vrouw te kijken en liep toen de deur uit. Mijn moeder aarzelde, keek me even mistroostig aan nadat ze me een kus op de wang had gegeven en liep toen achter haar man de deur uit. Een beetje verbaasd bleef ik achter in de lege hal.
Op de ijskast hing een Post-it met haastig het woord ‘pizza’ opgeschreven en op het aanrecht zag ik een diepvriespizza liggen. Het water stroomde in mijn mond en ik bedankte stiekem tante Caroline dat ik nu dankzij haar deze heerlijke pizza mocht eten. Ik plaatste hem in de oven en mijn gsm ging af.
‘Hé, Merope, heb je zin om even af te spreken? De vakantie is nog maar net begonnen en ik verveel me al!’ klonk het langs de andere kant van de lijn. Het was Gwen.
‘Is goed! Ik eet eerst mijn pizza op en dan kom ik er aan!’
