Who Are You | NaLu Texting | Düzenlenecek |

2.7/ Final/

    Yaklaşık iki saat sonra Lucy, Natsu'dan gelen konum bildirimi ile yerinden sıçradı. Ciddi değildi... Buluşmak, isteyeceği son şey bile değildi. Onca şeyden sonra yüzüne bakmak istemiyordu. Üstelik Natsu ünlüydü. Eğer birileri onun kim olduğunun farkına varırsa bir şekilde bu internetin her tarafına yayılırdı ve tanımadığı insanlarca nefret edilmek Lucy için buluşmaktan daha gerideydi. Lucy derin bir nefes alıp yerinden kalktı. Yapacağı başka bir şey yoktu. Buluşup işi hemen bitirmek istiyordu.

         Natsu'ya yarım saate orada olacağını haber verdikten sonra dolabının önüne geldiğinde durdu. Çok gösterişli bir kıyafet giymeyecekti ki zaten giyerse de bazı insanlar onları fark edebilirdi. Zaten Lucy'nin kendini beğendirme gibi bir derdi yoktu. Eşofmanlarla bile gidebilirdi ki o da öyle yaptı.

         B/N (Bbhbhj Notu: Bu arada bir önceki bölümde bahsettiğim yeni hikayeyi bugün resmen yayınlayacağım. En son bir kaç düzenleme yapmak zorunda kalmıştım o yüzden yayınlamadım. Neyse~ :>

             Natsu, eskiden -yani hafızasını kaybetmeden önce Lucy ile gittiği kafeye gitmeyi çok istemişti. Şimdi ise giydiği eşofmanları ve siyah meske ile oraya gidiyordu. Exodus Cafe'ye. B/N: Bu arada bu kafeyi bundan sonra çok göreceksiniz ki yeni yayınlayacağım hikayede de göreceksiniz :> Lucy'nin de rahat şeyler giyeceğini düşünüyordu çünkü pek göze batmayı sevmiyordu. Natsu'nun bir ünlü olduğu gerçeğine gelirsek bu biraz zordu. Yani insanlar ilişkilerini öğrenirse fazla göz önünde olacaklardı.

                B/N: Öğrenmeden bir şeyler olacak mı bilmiyorsunuz ki nyeh nyeh nyeh :> Bu emojiye takmış durumdayım ve tabii ki amacım hikayeyi okutmamak değil hihihih

    Yarım saat sonra

     Lucy, önceden Natsu ile birlikte geldiği bu kafeyi görünce önünde yaklaşık beş dakika beklemişti. Duygulanmıştı ve artık Natsu ile görüşecekti. Uzun süredir hayalini kurduğu şey... Gerçek olacaktı. Lucy yavaşça kafenin kapısını ittirdi ve içeri geçti. Etrafa biraz göz attıktan sonra onu gördü. Natsu'yu. Her zaman oturdukları masada telefonu ile uğraşıyordu. Lucy'nin yüzünde bir gülümseme oluştu ve masaya doğru gitti. Natsu gerizekalısı hâlâ kendisini fark etmemişti. Lucy sandalyeyi çekti ve oturdu. Karşı tarafta hareketlenme olduğunu hisseden Natsu başını telefonundan kaldırdı. Karşısındaki kişinin Lucy olduğunu gördüğünde gülümsedi.

         "Hatırladığım kadar güzelsin."

     Ve son. Evet bunu beklemiyordunuz değil mi? Ki bende beklemiyordum. Çünkü normal son böyle değildi. Natsu ve Lucy birlikte öleceklerdi falan :>

(Kısa son pawaaaa!!!)

  Ama ben iyi bir yazarım~~ Ne kadar da iyiyim değil mi? O değilde hikayeyi tamamlanmış olarak görünce bir şey öldüm. İlk kez bir hikayemi bitiyorum T-T duygulandım gerçekten. Bu arada yeni hikâye ile birlikte kendim hakkında bilgiler olan ve soru cevap bulunduran bir hikaye yayımlamayı düşünüyorum. Sizce yayınlamayı mıyım?

Hikayeden çok not bölümü var T-T Teşekkürü diğer bölüme yayınlayayım bari.

      Bbhbhj, kaçar!