Bir Emo'nun Hikayesi

Bölüm 5.

Not:Foto çekimi bana aittir~😂✅
Bu bölümü olabildiğince uzun yapıcağım...
Hadi başlayah....
*************
( ͡° ͜ʖ ͡°)
*************
Hastanedeki macera bitti:
Şimdi eve gitme zamanıydı.Bugün bana çok uzun geliyordu.Belki de bunu yapmamalıydım,ama insanın duyguları var yani o çocuğu orda ölüme bırakamazdım.Emin olmalıyım ki çoğu iyi kalpli insanlar da bunu yapardı...

Ben bu düşüncelere dalmışken teyzem bana bişeyler diyormuş,tabii bunların hiçbirini duymadım.Onu duymadığımı anlayınca;
-Bir sorun mu var Alex ?
+Sorun yok,teyze.
-Peki o halde...Bi'şeyler yemek ister misin ?
+Olur.
En yakın pastane/cafeye gittik ve ben patatesli börek aldım,teyzemde  simit aldı...
---------------------
Yemeklerimiz bittiğinde biraz yürüyüş yapmak istedi teyzem.Ben de olumlu karşıladım.
Buraya yakın bir park vardı,oraya gittik.
Hava hafif rüzgarlıydı ve biraz da nemli.
Sessizce yürüdük.Teyzem her zaman bana karşı anlayışlıydı.Pek konuşmayı sevmediğim için sadece yürüdük.

Aklımda binlerce karmaşık şey vardı.
Sanki kafamda bir iç savaş vardı.
Mutluydum aslına bakılırsa...
Bir insana iyilik yapmak her zaman benim için önemliydi.

Parkta fazla kişi yoktu,benim duyduğum şey sadece teyzem ve benim ayak seslerimizdi.Ardından arkadan ağlayan bir çocuk,eve gitmek istemeyen....

Hayatımı iyilik yapmaya adamıştım.Dünyayı daha iyi bir yer yapmak istiyordum.Nasıl olduysa aylar,günler hatta yılllar geçtikçe hayattan daha az zevk alıyordum.

Düşüncelerimi kontrol edemediğimde müzik açar resim yapardım.Gözyaşlarım onları daha da güzelleştirirdi...

Diğer insanlara saçma gelirdi,bana duygularla dolu küçük bir kağıt parçası...
Bazen de yazılar yazardım;

"Onları taktığımı kim söyledi?
Doğru.Ben.Her gün onların bana acınası bir bakış attıklarını mı yoksa beni bir birey olarak saymamalarımıydı ?
Sessiz olmam onlar için utangaç olduğumu düşündürürdü.
Fakat ben...Neden sessiz olduğumu kendime bile sormadım.Neden böyleyim ?Ya da neden diğerleri gibi değilim ?"

Sizin için yeteri kadar iyi değilim sanırım....

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın...