Enemies?

Part 3

Δεν μπορεί να μου συμβαίνει αυτο. Γιατί Θεέ μου? Σε εμενα όλα αυτα. Με το που ανοίγω την πόρτα βλέπω την Αυγή μέσα στα κλάματα. Δεν ειναι και λιγο να βλέπεις ενα κοριτσι δεκαεφτά χρόνων να σπαράζει στο κλάμα. Καθόλου λιγο. Και βέβαια καθόλου λιγο. Με εχει πιάσει πανικός. η αποκορύφωση ήταν οταν αντίκρισα το δωμάτιο της Αδελφής μου. Μια Λητώ ξαπλωμένη στο πάτωμα και πίσω απο το κεφάλι της μια λιμνούλα με αίμα . Ο Κωνσταντίνος εχει μείνει να την κοιτάει σαν χάνος. Θυμηστε μου μετά να το ερευνήσω αυτο. Η Αυγή χτυπιέται και οδύρεται. Η Ελισαβετ καλεί ασθενοφόρο. Η Νίκη στην αγκαλιά του αδερφού της του Σπύρου ο οποίος ειναι άσπρος σαν χαρτί. Και οποίος θέλει να βλέπει την προσωποποίηση του πανικού να ρίξει μια μάτια στην Φαίη.Παει και έρχεται ανεβαίνει κατεβαίνει χωρίς να κανει τίποτα ουσιώδη. Κλασική Φαιη.Που θα πει εμενα τον κολλητό μου άσχημο. Θεέ μου τι σκέφτομαι τέτοιες ώρες. Σε ελεχαστο χρόνο το ασθενοφόρο ειναι εδω.

Αν μπορούσε ας έκανε και αλλιώς με της φωνές που έβαλε η Ελισαβετ στο τηλέφωνο. Η καλή μου.

Ο Σπύρος παει μαζί της. Και η Νίκη. Στέφανος Αυγή Εγω η Ελισαβετ η Φαίη και ο πΑυλος χωριζόμαστε σε δυο αυτοκίνητα.
Σε λιγο ήμαστε εκεί. Βρίσκουμε τη θεία μου που ευτυχώς δουλεύει στο Νοσκομειο. την βλέπουμε χαλαρή να πίνει τον καφέ της στο κυλικείου. Τι στο διάολο? Καλα η αναισθησία μας χαρακτηρίζει οικογενειακώς? Ώπα μισό. Το ασθενοφόρο εχει φτάσει;

Γιατί εμείς κάναμε το σπίτι νοσκομειο 8 λεπτά ενώ ειναι 25. παίζει να ήρθαμε και πριν το ασθενοφόρο. Αιντε αιντε.
Πως το λένε τωρα στην θεία Μαρκέλα. Και βασικά τι να της πω;

Οτι η ανήψια της έπεσε και τσακίστηκε καθώς... Για μισό. Πως βρέθηκε η Λητώ στο πάτωμα. Κανεις λες τον πανικό του δεν ρώτησε πως έγινε. Μάλιστα.
Π:  Ρε μαλακα πως έπεσε η μικρή?
Μ: Αι στο διάολο ρε με κοψοχόλιασε. ρε παιδί μου κάνε κατι.
Π:Τι θες να κανω ρε ούφο μες το νοσκομειο να παρω την ντουντούκα?
Μ:Πωω. Και εσυ ρε τωρα το θυμήθηκες το πως χτυπήσεις; Μπράβο.
Αυγή: Παλικάρια λεει μέσα στους λυγμούς της,θα παει κανεις στη γραμματείανα ρωτήσει αν ήρθανε η μπα
Στέφανος:Το κλάμα κλάμα αλλα και η ειρωνία ειρωνία ρε κοριτσι μου.
Αυγή: Μιχάλη να παω η θα πας
Στέφανος : Που να πας ρε κατακαημένη ετσι όπως εισαι. Άστο παω εγω.
Μιχάλης:Σκαστε ολοι η αδερφή μου ειναι σκατα δεν ξέρουμε Καν αν επικοινωνεί η οχι και εσείς τρώγεστε σαν πεντάχρονα. Κωνσταντίνος και λοιποί που ειναι?
Α: Έχουν παει να πάρουν καφέδες. Προβλέπετε μεγάλη νύχτα.
Μ:Ευχαριστω ρε παιδιά όλους που είστε εδω μαζί μας.
Στο: Τι μελό ειναι αυτα ρε. Φίλοι στα εύκολα οικογένεια στα δύσκολα.