Inferno University

Chapter 7

Chapter 7: King and Queen

• Nikkie •

Hindi ko alam kung papaano pa ako makakapasok ngayong namumugto pa ang mga ko.....namin dahil sa kaemotan na ginawa namin kagabi..

Tutulungan daw nila ako o ililigtas sa buong isang linggong yon.ayaw ko man silang makeelam sa problema ko pero mapilit sila.

Alastres na ng madaling araw at hindi parin ako nadadapuan ng antok.yung lima ay payapang natutulog habang ako nakatanga lang sa sala.

Iniisip kona kung anong mangyayare mamaya paglitaw ng araw at sana......sana walang mangyaring masama mamaya kahit umpisa na ulit ang pagpapatayan ng mga estudyante.

Iniisip korin yung mga katulad ko na may hiwa sa braso.wala naman sigurong baliw na hihiwaan ang sarili nya para mapasali sa listahan pwera nalang yung mga gustong mapadali ang paghihirap nila.iniisip ko kung ayos lang ba sila dahil bilang na araw nila.

Inaalala ko ulit yung unang araw na pamamalagi namin dito.walang kasiguruhan kung magigingligtas kami o makakalabas kami ng buhay pero isa lang alam na alam ko.we will fight 'till we die.

Sa sandaling nawala ako sa paningin ng mga kaibigan ko marami nang nagbago.si Brie ay gayang gaya kona,ung mga malalapit lang yata sa amin ang makakaalam o makakakilala kung sino kami.sa isang iglap ay kulay brown na agad ang buhok nya kaya wala na kaming pinagkaiba.magkamukhang magkamukha na.

Sila Dyeni naman ay naging seryoso na.napatigil naman ako sa pagiisip na may maalala ako.agad akong tumakbo papuntang kwarto.dahan dahan Kong binuksan ang pinto para hindi makagawa ng anumang ingay.lumapit agad ako sa aking bag at kinuha ang cellphone.

Laglag balikat akong naupo sa kama.akala ko pa naman makakatulong ka!agggrr walang signal.padabog kong binato ang cellphone na nakagawa ng malakas na ingay.agad akong napahiga at nagtakblong ng kumot dahil umuga ang double deck.

"May tao ba dyan" aniya ni Micah na patuloy parin sa paggalaw.

"Hmmmm b-bakit ba ang ingay mo?" wala na akong nakuhang sagot pa kaya pinulot ko nalang ulit ang cellphone ko.

"Mapapakinabangan rin kita mamaya,tutulog muna ako" sabi ko sa cellphone na nagkaroon ng basag sa screen.sigh

Humiga nalang ulit ako kailangan kong magpahinga dahil kailangan ko ng lakas dahil mapapagod ako sa buong araw na ito.

            *~~~~~~~••×••~~~~~~~*

"Nikkie gising na!" boses ni Micah na humihikab pa.anong oras naba parang kakatulog ko palang ah.

"Sumunod kana wag mong paghintayin ang pagkain" utos nito.I nod.lumabas agad sya kaya bumangon na ako at kinuha ang tuwalya.bago ako lumabas nagunat unat muna ako.

"Yah!sabi ko sumunod kana ah" agad kong nasipa ang pinto dahil sa gulat.rinig ko naman ang pagtawa nya sa labas kaya agad kong binuksan ang pinto na ikinatigil nya.

"Anong tinatawa mo dyan akala ko bang masama pinaghihintay ang pagkain bakit andito kapa?" mataray na tanong ko habang nakapamewang.inikutan lang nya ako ng mata at nauna na sa pagbaba.pff childish

Kanina pa ako nababahala dahil sa mga  weirdong kinikilos ni Micah.pati narin kay Jiewel dahil tahimik lang ito hindi tulad ng dati na dada ng dada ngayon parang may sariling mundo at malalim ang pag iisip.

"Ms.Castle are you with us?" napaigtag naman ako kay ms.Anne ng sumigaw ito.agad kong itinuon sa kanya ang aking paningin dahil nasa akin ang lahat ng tingin.napatingin rin sa akin si Jiewel na may sobrang kalungkutan ang kanyang mga mata.may problema ang isang to.sigh