Ada'dan
Önümüzdeki devasa eve, aaa pardon ev dedim saray yavrusuna mal gibi bakakalmıştım son konuşmamızdan sonra kaç dakikadır böyleyiz bilmiyorum ve şuan kimseden çıt çıkmıyordu sessizliği bozan tabikide ben oldum.
"eee Burçak, her konuda bi fikrin vardı senin kanka nooldu napıcaz şimdi?"
"nebiliym yaa ben"
"Bence kaçalım"evet yine mantıksız bir cümle ve ben nereye kaçabiliceksek sanki Allah'ın Hollandasında.Tabi kızlar bunu dememle gözlerini devirmeden edemediler.O sırada ilknur ortamda yeniden oluşan sessizliği bozdu ve;
"yaa sizde acıktınızmi ben çok acıktım"
Nur:"valla acikmadım desem yalan olur"
Valla bende kurt gibi açım şuan, ahh bi browni olaydi bi karam olaydi nolurdu ki,ben bunlari hayal ederken burçak konuşmaya başladı;
"eniyisi eve girmek burda hem soğuktan ölücez hemde açlıktan ,evdede kimse yok gibi bişeyler bulup yedikten sonra burdan nasıl kurtulucaz konuşuruz"
O sırada ilknur lafa atladı;
"yaaa hadi çabuk girelim acliktan başim donuyo"
Bunun üzerine eve doğru yürüdük garip bişekilde evin kapısı acikti tabiki bundan korkmadik diil ama napalim soğuktan ve açlıktan ölmektense bu adrenaline razıydık,kapıdan içeri adımımızi attiğimizda sağ tarafta bir kapi vardi sanirim mutfak kapisi ben tam oraya gircekken burcak kolumdan tutup ilkönce evde kimse varmi diye etrafa bakmamizi söyledi,ve ilerlemeye başladik soltarafta ise siyah bir oturma takımı ve hemen onun karşisinda bir televizyon vardı.
Salonun sol tarafı ful pencereden ibaretti ve bahçeye çıkan bir kapı vardı kapının sağ tarafinda oturma takimi soltarafinda ise yemek masasi bulunuyordu pencerelerin karşısinda caprazinda ise yukari cikan merdivenler vardi ,salonda kimse olmadiğı kanaatine varinca yukarı cıkmaya karar verdik uzun bir koridor vardı burda ve bir sürü kapı ,bukapilarin 2 tanesinin ardında banyo diğer 4tanesinde ise cift kisilik yatakli odalar ve birinde ise oturma odası vardi ama çok güzel dösemisler full siyah,odalarada bak bak bitmiyo maşallah otel mübarek, herneyse 2.katta da bisey yoktu offf kesin son kattada yoktur ama burçagın ve nurun ısrarlari ile çatıkatına çıktık burada birtane kapi vardi o kapiyida bu odadada kimse yok rahatliğiyla açan nurun bize dönüp dudaklarini eliyle kapatmasi bir oldu sonra bende odaya doğru yöneldim,
Ohaaaa!one lan !
Şuan icerde ultra yakisikli bi bebe yatiyo,bebe dediğime bakmayın cüsseli baklavalı bişey bu, tabi bu sirada hepimiz yatakta yatan cocuğa bakiyoduk budurumu bozan zeynep oldu
"ölü gibi yatiyo"
Nur:"evet kipirdamiyo sanki"
Burçak:"ada çocuğun kalp atıslarina baksana"
"ben niye bakiyorum be sen bak"
Burçak:ben bakmam
İlknur:fikir senden cikti sen bak
Nur:aynen hadi kanka
Zeynep:hadi burcak nolcakki hem
Burçak:off yaaa niye ben yaa niye
Burçak bu şekilde isyan ederken arkasindan ittirmemizle kendini çocugun yaninda buldu.
Burçaktan;
Gerizekalilarin beni ittirmesiyle kendimi yatakta buldum yatakta yatan ve neredeyse benim 3 katim olan çocuğa baktim bidakika ben cocukmu dedim adam resmen taş kaya meteor yaaaa
Herneyse kendine gel burçak ,ayy negüzelde uyuyo öyle ,offf ben nediyorum yaa tabi ben bunlari düsünurken ilknur;
"burcak cocuga aşık oldun galiba"
Gene açtı ağzını lüzumsuz.bunu demesiyle gözlerimi devirdim ve cocuğun tam kalbine kulağımı götürücekken bi el bedenimden tutdu. Bu biraz once o çok tatli uyuyo dediğim çocuktu...
