Till I met you

Chapter - 37

[Mahhan Pov]

Di ako maka paniwala sa nakita ko kanina..ang akala ko nandon sa states yung babae nayun!..nong nakita ko sya nong sya agad yung tumangbad sakin don sa Opisina.

Parang kumukulo yung dugo ko sa kanya,ang sarap sabunutan! Kong magtatanong kayu kong bakit ganito nalang yung reaksyun ko sa babae nayun?..

Kasi sya lang naman yung dahilan kong bakit kami nag hiwalay ni Jiro!...actually di ko alam kong mahal nya ako pero kong sa parti ko mahal na mahal ko sya "Noon"

Pero nong nalaman ko na dahilan pala sa putang best friend nya! Ako hiniwalayan.

"Maam san po tayu pupunta?"tanong ng Driver ko

"Sabihin mo kang Niani na mag papabook ako sa pupuntang Pilipinas" diretso kong utos sa kanila..

"Pero maam-"

"Sundin nyu nalang!" Napa taas nalang yung boses ko!..yung totoo sabi ni  dad na Next month nalang daw ako uuwi sa pilipinas, iwan ko kong anong dahilan.pero wala akong plano na maghintay lang dito! At makikita payung babae nayun!

[Loisha Pov]

Nandito na ako sa bahay,nagkausap na  kami ni mama at papa pinaliwanah nila kong bakit nga nila yun ginawa o nagawa sakin na di ipaalam ang tungkol sa katotohanan ng boog buhay ko.

"Anak are you oky?"napa tingin naman ako sa likod.

"Hmmm" sabay tango ko

"Hmm anak kahit anong tago mo alam ko,kasi anak kita na raramdaman o nadadama ko kong may sakit kang dinadanas" naka ngiting sabi ni mama sakin habang hinaharap nya ako sa kanya..napa tawad ko na sila papa pero diko parin maiwasan na masaktan o magtampo sa kanila..

"Wala ma, may iniisip lang"palusot kong tugun.

"Ikaw,di ako namimilit"sabi nalang ni mama,ngumiti lang ako.

Mayamaya nag paalam na si mama sinasabihan lang nya ako kong ano yung mga panahon na masaya ako at yung diko pa naaalala..tinanong ko din kong may kilala syang Mahhan Mendez.

Nong una di pa gets ni mama pero mayamaya sinabihan lang nya ako ng

"Pakinggan mo yung sinisigaw ng isip at puso mo anak..malalaman at malalaman mo rin ang lahat sa tamang panahon,pwdeng bukas,ngayun,o sa panaginip mo...kahit kailan basta ito lang yung tandaan mo,sa tamang panahon malalaman mo ang lahat lahat tungkol sa nakaraan mo" mama

Sa ngayun nakahilata na ako sa kama ko habang iniisip ko parin kong ano ba talaga yung sinisigaw ng pusot isipan ko?..

Humiga ako sa kama at kahit anong sakit na nararamdaman ko angayun,may panahon na mawawala at mawawala ang lahat.diko alam kong kailan pero ang sabi nga ni mama "sa tamang panahon" malalaman ko ang dapat malaman tungkol sa katauhan ko ngayun,at malaman kong ano pa ako noon.

*****

Maaaga akong nagising. kong magtatanong kayu kong ano na naman yung panaginip ko?..isa na namang babae yung nakikita ko subra subra syang familiar mukha nalang yung di nakikita sa kanya.

"Good morning Irish" masayang bati ni manag sakin.kung magugulat kayu? Oo tinatawag na nila ako sa First name ko simula nong nagusap kami noon.

"Good morning to manang" bati ko rin sa kanya,sabay upo sa upuan at mayamaya kumain na,wala sila mama ngayun nandon sa ibang bansa inaasikaso yung ibang companya namin.mayamaya rin nag paalam narin ako kang manang upang pumunta na sa hospital.