Chapter -42 Let go

541 10 0
                                    




[Jiro Pov]

Nandito ako ngayun sa bahay nila Irish,bago ako pumasok napa buntong hininga muna at hinay hinay ng pumasok sa gate.pag ka pasok ko nadatnan ko naman agad ni manang na may ginagawa sa mga bulaklak.

"Oh iho nandjan ka pala,ahm sige pumasok ka nalang"  naka ngiting sabi ni manang.ngumiti lang ako at tumango.

"Nanjan po ba si Irish?" Tanong ko,napa tigil naman sya at parang nag iisip.

"Sinong Iris-.....ay hahaha pasensya na iho ahm oo nanjan sya ngayun" natatawang sabi ni manang,diko naman masisisi na nakalimutan nya yung second name ni Irish.kasi nga nakasanayan na nilang tawagin si Irish na Loisha.

Agad naman akong pumasok at tumangbad sakin si Tito na ngayun ay parang patungo sa kusina.

"Oh Jiro?" Saad nito sakin,ngumiti nalang ako ng maliit at lumapit sa kanya.

"Oh Jiro napa dito ka?" Agad namang sumulpot si tita galing kusina.

"Ahm nandito po ako....dahil kang Irish" paliwanag ko hinay hinay naman silang tumango.

"Nandon sya sa kwarto nya......  ah yaya luz paki tawag po si Irish sa taas" saad  naman si Tita sa isang katulong nila.

"Umupo ka muna,anong gusto mo coffee or juice?" Tanong ni tito,

"Wag napo don nalang po ako sa garden nyu maghihintay,paki sabi nalang kang Irish"paliwanag ko sa kanila tumango nalang sila at nag lakad na ako patungo sa Garden.

Miss ko naring pumunta dito..matagal tagal narin.




[Irish Pov]


"Irish nandito po si Sir Jiro sa baba kakauspin po daw kayu" sabay katok ni yaya sa pintuan.


"Opo nanjan na" sigaw ko kasi ginagawa kasi ako para sa mga papers sa hospital,di muna ako pumasok kasi gusto kolang heheheh..iwan   papasok nman ako mamaya nga lang muna.



Baka nagtataka kayu kong bakit nandito si Jiro?..pinapunta ko nalang naman sya dito para mag usap kami.,magkikita sana kami sa labas pero sabi nya na dito nalang kami daw sa bahay sa may garden,kaya pumayag nalang din ako.



Bumaba na ako sa hagdan nong nakita kong masayang na nonood sina mama at papa ng  tv.domiretso na ako sa garden at nakita ko agad si Jiro na naka tayung naka talikod sakin.hinay hinay akong tumabi sa kanya,kahit anong gawin ko na pag layu sa kanya diko parin magawa dahil mami miss ko sya..kasi simula nong nawalan ako ng alaala sya yung nasa tabi ko..sya yung parang nag aaalalay sakin nong mga panahon nayun.


Wala naman syang ginawa kundi minahalin lang ako.

Tumingin sya sakin at ngumiti ..

Ganyan kaba talaga Jiro?

Kahit nasasaktan ka pinapakita mong oky lang ang lahat?...


"Kamusta?" Tanong nya habang naka tingin sakin.

"Oky lang naman.. ikaw?" Tanong ko.bumuntong hininga lang sya at tumingin sa kawalan.

"Eh to..naghihinatay parin na mahalin mo"naka ngiti nyang sabi.napa ngiti nalang ako.

"Hahaha Joke lang.....eh to baliw parin sayu" tawang sabi nya,napa tingin naman ako sa kawalan sa sinabi nya.

"Hmmmm....sinabi ko na na-" putol nya sa sanang sasabihin ko.

"Oo alam ko na yon Irish...kahit anong gawin ko si....Daniel parin yung nasa isip at puso mo" seryuso nyang sabi,napa yuko nalang ako guilty ako sa ginawa ko kang Jiro..

Till I met youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon