GİZEMLİ EV (BİTTİ)

BÖLÜM 7 : GİZEMLİ EV GERÇEK Mİ ?

Sabah olmuştu hiç kalkasım yoktu. Annemin seslenmesiyle kalktım. Çok korkmuştum. Rüyamda o evde ölü bulunduğumuz görmüştüm. Annemin Salih diye seslenmesi çok korkutmuştu. Hemen kalkıp elini yüzüme yıkadım. Odama geri döndüm. Yatak hala sıcaktı. Tekrar içine girdim. Güzel bir rüya görüyordum. Sevdiğim kız yanıma gelmişti. Tam göreceğim sırada kapı zili çaldı. Annem "Salih kapıda Nisa var" diyince hemen kalktım. Odanın kapısını örterek kapıya gittim. İçeri aldım. Odama götürdüm. Odaya gelince gülmeye başladı. Neye güldüğünü merak edip sordum.
-(SALİH) Komik olan ney ?
-(NİSA) Elbiselerin.
Gerçektende komiktim. Üzerimde zombi ve uzaylı resimli pijama vardı. Bende güldüm. Nisa'yı annem çağırdı. Nisa gitti. Bende fırsat bularak üstümü değiştirdim,yatağımı topladım. Lavaboya giderek saçımı düzeltim. Mutfağa gittim.Annem kahvaltısını yapmış etrafı topluyordu. Annem beni görünce;
-(ANNE)Oo Salih nere böyle ?
-(SALİH)Dışarı çıkcaz. Beni bilion
Ben dışarı çıkacağımda hep şık olmaya çalışırdım. Nedenini bende bilmiyordum. Kahvaltıyı yapıp Mustafa'ya gittik. Mustafa hazırdı hemen ayakkabılarını giydi. Yola çıkmıştık. Eve geldik. Evin kapısı açıktı. İçeri girdik. Sessiz olmaya çalışıyorduk. Bir odaya girdik. Oda sakindi. Yanıma bir çanta almıştım. Çantada; Bıçak,ip,fener vb. vardı. Odada bir kapı yoktu. Geri çıktık. Koridorda yürüyorduk. Alışmıştık artık. Nisa içinden şarkı söylüyordu. Mustafa etrafı araştırıyordu. Ben boş boş kapı varmı diye bakıyordum. Bir kapı görmüştüm. Kapıdan içeri girdik. İçerisi çok büyüktü. Işık düğmesi vardı. Açtığımızda karşımızda bir lunapark vardı. Mustafa hemen gitti. Nisa ve ben yalan olduğunu sanıyorduk ama Mustafa gidip oynayınca bizde oynamaya başladık. Burası çok güzeldi. İki saat oynadıktan sonra çıkmıştık. Çok kötü terlemiştik. Çantamda küçük havlu vardı. Çıkardım. Terimizi silip çantama geri koydum.
-(NİSA) Hiç çıkmasaydık keşke. Çok eğlenceliydi.
-(MUSTAFA) Aynen ya. Abi sen gez biz oynayalım.
Aslında Nisa'dan çok ben meraklanmıştım.
-(SALİH) Size söz veriyorum. Eğer ev gerçekmi diye bulursak bu odaya gelip oynayacağız.
-(NİSA) Söz mü ?
-(SALİH) Evet söz.
Yola çıkmıştık. Evi gezerken bir oda bulduk. Girdiğimizde bir havuz vardı. Geri çıkmak istedik ama kapı kapanmıştı. İçerden açılmıyordu. Bizde içeriyi kontrol ettik. Hiç bir şey yoktu. Kapıyı kırmaya çalıştım. Kapı demirdi kırılmıyordu. Sistem konuşmuştu.
-Sizle tanışalım bir ya hergün geliyorsunuz.
-(NİSA) Acaba söyleyelim mi ?
-Hadi çocuklar bişey yapmam.
-(SALİH) Nerede olduğunu söyle gelelim yüz yüze konuşalım.
-Ben sistem benle nasıl yüzyüze konuşacan ?
-(SALİH) O zaman söyle bu odadan nasıl çıkarız ? Sistem.
-Bilmem.
-(MUSTAFA) Bizle dalga geçiyor.
-(NİSA) Evet ya.
-(SALİH) Dar dar yapmayın. Bir işe yarayın. Bir şeyler bulmaya çalışın.
-(NİSA) Oldu,ben gidiyorum ya.
-(SALİH) Kapıyı açtın mı söylede bilelim.
Bir gülme başlamıştı. Bir tek Nisa gülümyordu.
-(NİSA) Ha ha ne komiksin.
-(SALİH) Kavga zamanı değil. Hadi hep beraber işe yarar birşey bulalım.
Herkez bir işle uğraşıyordu. Ben çantamda işe yarar birşey varmı bakıyordum. Üstümüz ince olduğundan suya giremiyorduk. Üşüte bilirdik. Etraf çok soğuktu. Su sokuğluğu ve mermerin sokukluğu iyice sertleşmişti. Aslında iyiydi. Yazın böyle yer zor bulunurdu. Havuzda kesin birşey vardı. Girmek istiyordum. Havuzu inceledim. İçinde birşeyler vardı. Suya girmek şart olmuştu.
-(SALİH) Dışarıda birşey yok. Suda birşeyler olabilir. O yüzden suya girmek şart. Kim gönüllü ?
Kimse ses çıkarmadı.
-(SALİH) O zaman suyla işe yarar birşeyler bulun.
Ben çantamı kurcaladım. İpi çıkarıp ucuna bir taş geçirip sıkıca düğümledim. Bu taşla suda belirgin olan yerlere atabilirdik. Suyu araştırmaya başladık. Bir düğme gibi birşey bulduk. Üzerine attığımda taş olduğunu anladım. İki üç defa böyle oldu. Ama dördüncü bir düğmeye benzer bir taşa vurunca taşların arasında bir kapı açılması için pin istedi. Ben telefon şifremi denedim. Ama olmadı. Bu sefer birşeyler salladık. Sistemi çökertmeye çalışıyorduk. Ben bir şifre denedim. Denediğim şifre doğum tarihimdi. 2004. Kapı açılmıştı. İçeri girdiğimizde çok şaşkındık. Bir çocuk birsürü bilgisayar monitörü ve bu mönitörlerde kamera ekranı vardı. Çocuk bizi görünce şaşırmıştı. Işık yoktu. İçerisi pizza,cola kokuyordu. Çocuğu bir köşeye alıp sakince konuştuk.
-(SALİH) İsmin ne ?
-(ÇOCUK) Kaya. Ya senin ?
Biraz sessiz durdum. Çocuk yani Kaya bizim yaşıtımızdaydı.
-(SALİH) Ben Salih. Şu kız olan Nisa,yanındaki Mustafa.
-(KAYA) Memnun oldum.
-(NİSA VE MUSTAFA) Bende.
-(SALİH) Neden böyle birşey yaptın ?
-(KAYA) Bilmiyorum. Canım sıkılıyordu. Bir zaman sokakta sizi gördüm. Utandım önce yanınıza gelmeye. Evden sesler çıkarmaya başladım. İçeri girmeye çalışanlara perili ev gibi göstermeye çalıştım. Sizde hemen geldiniz. İşte gerisini biliyorsunuz.
-(NİSA) Peki evi nasıl bu kadar büyütebildin ?
-(KAYA) Bizim bahçe var. Bak koskocaman. Oraya bir canlı resin yüklettim. Sizde inandınız. -(MUSTAFA) Peki labirent ?
-(KAYA) Labirent evimdeydi. Can sıkıntısından eve labirent getirmiştim.
Kaya zengindi. Yani bunları yapabiliyorsa öyle sanıyordum.
-(SALİH) Baban ne iş yapıyor ?
-(KAYA) Babam zengin bir iş adamı. Bir şirketi var. Orda patron.
Dediğim gibi zenginlerdi.
-(SALİH) Lunapark ?
-(KAYA) Labirentle aynı.
-(NİSA) Ben her canım sıkıldımı oraya giderdim.
-(KAYA) İsterseniz gidelim.
-(SALİH) Önce sen şu yalan olan şeyleri kaldır.
Kaya iki düğmeye bastı ev normale dönmüştü.
-(MUSTAFA) Abi sözün var hadi gidelim.
Evin büyüklüğü gitmişti. Normal bir ev gibi olmuştu. Bir kapının önünde durduk kapıyı açtık. İçeride bir saat eğlendik. Kaya iyi biriydi. Bu ev eğlence evi olmuştu. Canımız sıkıldımı bu eve geliyorduk. Perili ev gerçek değildi. Bunu öğrendikleri için mutluydular. Bir gün eve polis gelmişti. Ev perili olduğunu söyleyen komşular polise söylemiş olmalılar. Evi araştıran polisler evin ruhsatsız olduğunu öğrenmişti. Kaya'nın babasını polisler arabadan götürmüştü. Kaya'ya üzülmüştük. İki gün geçmeden Kaya evimize gelip bizi eğlence evine tekrar davet etti. Çok mutluydular. Taki okul açılana kadar.

                          VE SON