AŞKINLA SEV BENİ -ÖNSÖZ-

AŞKINLA SEV BENİ -1.BÖLÜM-

OKUYUN LÜTFEN

ÇOK GEÇ GELDİ BİLİYORUM AMA LİSE ÜÇE GİDİYORUM VE ANLAYIŞLA KARŞILAMANIZI BEKLİYORUM BU ARALAR BAYA BÖLÜM DEPOLAYIP PAYLAŞMAYA ÇALIŞACAĞIM SEVGİLERLE -BETÜL

İYİ OKUMALAR

{YILLAR ÖNCE}

Camda Murat'ın geçmesini beklerken bulmuştum gene kendimi o gelsin onun bir  gülüşünü bir bakışını görürüm diye saatlerce bu camın önünde otururdum içim yansada onu beklerdim karşılıksız sevgi,aşksız,sönük bakışlar insana acı veriyordu sadece. Acı çeke çeke sevmek buymuş meğersem yaşarken ölmek,diri diri toprağın altına girmek...Bu düşüncelerle boğulmuşken Eylülle Murat geliyordu gene yan yana yürüyorlardı, yakışıyorlardı aslında bu küçük mahallenin leylasıyla memcnunuydular...Murat daha Eylüle açılamamıştı, arkadaşça yaklaşıyordu ama ben onun gözünde kız kardeşiydim bana Eylül'e olan aşkını anlatmıştı öyle bir anlatmıştı ki aşkının büyüklüğünü,sonsuzluğunu beni bir kez daha öldürmüştü son ve tek aşkım Murat...Böylesine dalmışken beni görüp yanıma geldiler.

''Ne yapıyorsun Belma.''demişti Eylül sarı saçları uçuşurken...

''İyiyim canım sıkıldı biraz hava alıyım dedim bende.''Gözlerimi Murat'a dikerken...

Gör artık aşkımı sevgilim buradayım herşeyinle destek olan seni bir ömür boyu karşılıksız sevecek olan Belman buradayım gör...

''Sen nasılsın Murat.''demiştim onun bal rengi gözlerine bakarken...

O gözlerde kaybolmak isterdim hep kaybolup gitmek uzağa gitmek aşkımı da alıp gitmek onsuz yaşayamazdım ki ya Murat ya ölümdü...Ben zor olanı seçmiştim ölüm kolaydı, Muratsızlığa dayanamazdım ki onun sesi,bakışı,gülüşü,gamzeleri beni benden alıyordu insan nefesi olmadan yaşayamazdı ki...

''İyiyim Belma ne yapalım bu güzel kızla uğraşıyoruz.''demişti Eylül'ün yeşil gözlerinde kaybolurken...

Ah sevgilim benim gözlerime de baksaydın ya böyle bir kerecik sadece bir kerecik çok mu şey istiyordum senden...

 ''Neyse benim içeride işim sonra konuşuruz.'' diyerek içeriye kaçmıştım bir kez daha kaçmıştım aşkımdan yıllarca onu izleyebilirdim ama bana yasaktı....

2 GÜN SONRA

2 gündür onu Muratımı göremiyordum benim biricik sevgilimi onunla ilgili o kadar çok hayal kurmuşum ki hiçbirinin olmayacağını bile bile...Yana yana bu hayallerle kendimi sakinleştiriyordum ama hiç bir faydası yoktu o yokken sadece o olsun istiyordum....Bu düşüncelerle yürüyordum kendimi her zaman ki gibi yapayalnız hissederken sahil,deniz kenarı beni sakinleştiriyordu bir banka oturup hayatımı düşündüm her şeyim de Murat vardı her hayalimde gülmemin ağlamamın tek sebebiydi artık hayatım olmuştu birden bire ta ki bizim mahalleye taşınana kadar bazen taşınmasaymış diyorum sonra o olmasaymış aşkı yaşayamazdım, aşkı tatamazdım diyorum tabi buna yaşamak denirse...Uzaktan gelen bir çifte kaydı gözlerim el elelerdi mutlulardı uzaktan belli oluyordu birbirlerine aşık oldukları keşke bir umut olsaydı da Muratla bende böyle olsaydık ama benim ki sadece bir hayalden ibaretti...Genç çift yaklaştıkça Belmaya tanıdık gelmeye başlamıştı en sonunda tanımıştı bu çifti biri yakın arkadaşı diğeri ise delicesine sevdiği adam;

Murat ve Eylül...

Hatırlamaya çalışıyorum da 

Sana olan duygularımın doğduğu anı, 

Hani o anlar vardır ya, 

Geçmişteki günlerde o anı arıyorum şimdi, 

Bulup o anı,dondurmak ve seyretmek istiyor 

Karşılığını bulamadığı aciz ruhum.