เจอกันโดยบังเอิญ(รึเปล่า)100%

231 7 1
                                    

ภูวดลTalk
"ว่าไง! ผมบอกเเล้วว่าเราต้องได้เจอกันอีก"ผมตลกหน้าเธอมาก ดูหน้าเธอดิยังกะเห็นผี555

วันนี้ผมมาที่นี้ผมก็ไม่ได้ตั้งใจหรอกว่าจะได้มาเจอเธอเป็นเพราะเพื่อนตัวดีของผมเชิญมาผมก็เลยปฏิเสธไม่ได้ เป็นโชดดีของผมซะเหลืเกิน555

"ผมชื่อภูวดล เรียกสั้นๆว่า ภู ก็ได้นะ แล้วคุณละ"
"ทำไมฉันต้องบอกคุณด้วย!"ดูหน้าเธอดิ555
โกรธจนหน้างอหมดละ

"โถ่!คุณก็บอกผมหน่อยเถอะ ยังไงผมก็บอกชื่อผมไปแล้ว"
"เเต่คุณเคยเรียกชื่อฉันไปแล้ว ฉันจำได้"แหนะ!ความจำดีอีก

จริงของเธอ ก็ผมอยากคุยกับเธอนิหน่าาา ผมก็ต้องหาเรื่องมาคุยด้วยอะดิ

"ก็ผมอยากได้ยินจากปากคุณหนิ"555 ไม้ตาย ผมบอกเสียงอ้อนไม่บอกก็ให้รู้ไป
"ฉันฟ้ารดา เรียก ฟ้า เฉยๆก็ได้ค่ะ"เห็นม่ะ พอทีนี้เสียงเพราะขึ้นมาเชียว555

"ฟ้า~~~"เพื่อนเธอเดินมาละ

ภูวดลTalk End

"ทางนี้ๆ"เรียกเสียงอย่างนี้ ชัดเลยยัย ตีนา คงซัดมาหนักอีกตามเคย
"นี่ใครอ่ะ"

"อ่อ นี่อะนะ เขาชื่อ ภู..."
"ผม ภูวดล ครับเรียกสั้นๆว่า ภู ก็ได้ครับ"อีตาบ้าหนิ ฉันยังไม่ทันพูดจบก็ชิงฉันพูดซะงั้น

"ว่าไง สุดหล่อ~~~"ยัยเพื่อนบ้านี่ก็อีกคน เมาเเล้วเลอะเลือนตลอด
"พอเเล้วยัย ตีนา แกเมาแล้วนะ กลับกันเหอะ"

"ใคร ใครมาววว"เห้อ!!!ยังๆอีก
"ก็แกไง กลับเหอะ"แล้วฉันก็พยามยามแบก (ย้ำว่าแบก) ยัยตีนาไปที่รถ และแล้ว...

"ให้ผมช่วยไหม?"นายภูอะไรนั่นก็จะเข้ามาช่วย
เเหวะ!ฉันไม่หลงกลนายหรอก!
"ไม่ต้องหรอกคะ เพื่อนคนเดียวฉันดูแลเองได้"
555 ตอกหน้าหงาย ดูหน้านายนั่นดิ ตลกชะมัด

ฉันพยายามพายัยเพื่อนตัวดีขึ้นรถแล้วฉันก็ขับรถกลับมาคอนโดอย่างปลอดภัย เห็นม่ะ!บอกเเล้วเเค่เพื่อนคนเดียวฉันดูแลเองได้ เหอะ!

ความรักของแวมไพร์Donde viven las historias. Descúbrelo ahora