"Jestem jak ten księżyc.
Nie zawsze mnie widać.
Chmury mnie zakrywają.
Słońce zmienia i chowa w cień.
Nie widać mnie.
W nocy się ukazuje,
Gdy wszyscy śpią.
Mam pełnię szczęścia,
Ale i maleje
I jestem malutka.
Nie można mnie dotknąć..
Jestem daleka ludzi.
Pokazuje im drogę,
Ale oni mi nie.
Rozmawiam z psami
W pełni...
Opowiadają mi jak okrutny jest świat.
Próbuje im pomóc.
I zabieram tych,
co zasłużyli na szczęście...
Mam ich blisko
I tam jest lepiej niż tu na pustkowiu.
Każdy się rani,
A my umieramy z każdą sekundą.
Czas to wróg i mnie....
A szczęście zabrane z nim...
Nie wiem czemu jeszcze żyjemy.
Jak tylko ranimy..."
CZYTASZ
Milcząc ~ Przemyślenia
Puisi"Może to wszystko ją zniszczyło... Obiecał jej pomóc ona odmówiła, ale jej potrzebowała jak i go... Chociaż i on ledwo żył..." [*] Krótkie a czasami długie przemyślenia Wzięte z życia, z piosenek... 3 miejsce w "#smutna" ~ 28.08.2018r. 8 miejsce...
