Hoofdstuk 13

36 2 4
                                    

Pov Anne

Ik word wakker van de bel. Ik sta half slapend op en loop naar beneden. Dat zal Kelvin wel zijn. Ik doe de deur open en zie iemand staan die ik het aller liefste niet had willen zien, Niels..

'Uhm sorry ik heb even geen tijd.'

Ik sluit de deur weer. Niels zet zijn voet er tussen en duwt de deur weer open.'

'Als het goed is heb je mijn berichtje gelezen.'

Ik zeg niks en kijk naar beneden. Ik staar naar de grond.

'Het is wel zo netjes om iemand aan te kijken als je met iemand praat vind je niet?'

'Dat bepaal ik zelf wel.'

Opnieuw sluit ik de deur en dit keer met wat meer geweld. Ik ren de trap op en bel Kelvin.
Hij neemt niet op dus besluit ik naar het restaurant te bellen. Ik toets de nummers in en wacht even. Hij gaat een paar keer over en dan wordt er opgenomen.

'Met Tim van restaurant de ster.'

Waarom heet het restaurant eigenlijk, 'de ster' wat een suffe naam zeg.

'Ik moet Kelvin dringend spreken, kan dat?'
'Is het een noodgeval?'
'Ja'
'Oké, ik haal hem even.'
'Dankjewel'

Ik wacht even een paar minuten en hoor dan de stem van Kelvin.
'Hallo met Kelvin.'
'Kelvin, met mij Anne. Niels stond net voor de deur.'

Ik zit helemaal te trillen van angst.

'Rustig maar Anne het komt goed ik ben klaar met werken ik kom nu meteen naar je toe.'
'Oké, tot zo.'

Ik hang op en ga liggen op mijn bed. Ik wacht tot Kelvin thuis komt. Het lijkt wel een eeuwigheid te duren maar eigenlijk is hij er al binnen 20 minuten.

Ik vraag me af hoe lang Niels is blijven staan. Ik vraag me af of Niels überhaupt nog wat gaat doen, niet dat ik het wil, maar hij doet vrij weinig om mij bang te maken, op het berichtje zelf na dan.

Ik ren naar beneden en laat Kelvin binnen. Zoals beloofd had hij pizza mee waardoor het iets langer duurde. We lopen direct door naar boven en zetten mijn laptop aan. We kijken een film en eten pizza.

Na de film lig ik al half te slapen. Kelvin aait zachtjes over mijn hoofd. Hij geeft mij een kusje op mijn hoofd. Dan op mijn lippen. Er gaat een kleine tinteling door mijn lichaam. Dat voelde zo fijn.

Ik kus hem terug. Al snel belanden we in een hevige zoen. Hij duwt me zachtjes in het matras en geeft kusjes in mijn nek waardoor ik altijd begin te giechelen omdat het kriebelt, nou ja dat zeg ik altijd maar stiekem giechel ik denk ik omdat het mij zenuwachtig maakt. Hij duwt zachtjes mijn shirt omhoog.

'Nee Kelvin.'
'Sorry..'

Hij haalt zijn handen weg en streelt met zijn duim over mijn wang.
'Ik snap het.'
Ik glimlach lief.

'Dankje..'

Ik geef hem een kus en schuif dan onder hem vandaan.

'Wat ga je doen?'
Ik zeg niks en loop richting mijn kast. Ik pak een vest en trek het aan.

'Kom is mee.'

Ik pak Kelvin zijn hand vast en trek hem van het bed af. Hij loopt met mij mee. Ik doe de deur richting het balkon open. Ik ga bij het hekje staan en kijk omhoog.

'Dit wilde ik je laten zien.'
En ik wijs naar boven. Hij kijkt omhoog en ziet net zoals ik duizenden sterren. Het is pikdonker maar prachtig weer om de sterren te kunnen zien. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij slaat zijn arm om mij heen.

What HappenedWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu