She Was Mine

-2-

··Katsumi's POV··

A friendly date wouldn't be a problem, right? I think it is okay with Morgs that I'm asking Valyrie out. I hope this 'date' is worth it or else, I'll spank their butts.

Nang pumayag si Valyrie, binigay niya ang number niya sa'kin. I kept staring at her number, thinking if I should text her, call her or just ignore it. But, of course! I can't just ignore it, we have a date for pete's sake. I just don't know how to start.

While staring at her number, I can sense that someone just entered pero hindi ko na iyon pinansin kahit na naririnig ko na may nagbukas ng ref at maya-maya, pumuwesto sa likod ko, "Such a coward, Kat." batid kong si Bryan iyon. Hininga niya pa lang, kilalang kilala ko na.

Siniko ko siya kaya napa-atras siya, "Shut your tits, Bry. There's a lot of food in the ref, pig yourself out." pagtataboy ko sa kanya.

Umismid lang siya, "Whatever." lumapit nga siya doon at nagsimulang kalkalin ang mga pagkain sa ref, "By the way, pupunta sila dito para binyagan ang condo mo while you are out on a date with that girl." sabi niya habang isa-isa niya nilabas ang mga pagkain.

I nodded at the same time warned him not to crash this place. Tawa lang ang sagot niya. Napa-iling na lang ako tsaka sinimulan na magtype ng message.

Me: Should I pick you up?

Para namang ewan ang tanong ko. I don't even know her address.

Me: Let's just meet at the cafe near the Chua's Night Bar. Right now.

Nakaramdam ako ng kaba nang matapos kong magsend. At mas lalo pa akong kinabahan nang tumunog ang cellphone ko. Napalingon sa akin si Bry at dali-daling lumapit sa'kin para silipin kung sino tumawag, may hawak pa siyang kutsara, "Sh*t! Taena sagutin mo na ang tawag niya!" niyugyog niya pa ang balikat ko.

Valyrie Cortez calling~

Mas lalo pa akong niyugyog ni Bryan, tumatama na sa akin ang kutsara niya sa mukha ko. "Don't fvcking shake me!" sigaw ko sa kanya.

(Uhm, hello?)

Sh*t! Nasagot ko ang tawag niya! In just a second, parang nagteleport si Bryan dahil nasa kusina na kaagad siya ng hindi ko namalayan.

(Katsumi? Ikaw ba yung sumigaw?)

Tumikhim muna ako bago sumagot. "Uhh yeah. Sorry about that." I held my head in frustration lalo na nakita kong sumilip si Bry para mang-asar.

(At the cafe? What time?)

I checked the wall clock, and it's 11 am. "Right now, I guess?" sumulyap pa ako kay Bryan dahil may narinig akong katok. Nakita ko siyang pinapasok na niya sina Hans. "I'll wait you there. Bye." I ended the call tsaka hinarap ang mga kaibigan kong binibinyagan na ang unit ko.

Lahat sila umiikot para tignan ang kabuuan ang naiwan lang ay si Hans at Bryan na nakangisi sa akin. I showed them my middle finger, ganun din ang ginawa nila. "Don't worry. Kami na ang bahala dito." nakangiting sabi ni Bry.

"Oo nga!" sabat naman ni Hans.

······················································

I don't know how long I've been waiting here. 2 or 3 hours I think? Kanina pa ako nagtetext sa kanya, ni reply niya wala. Naka apat na order na ako ng donuts sa kakahintay.