Ben en çok seni unuttum,
Hiç kimse öyle unutulacak gibi düşmedi aklıma ansızın,
Hiç sızlamadı yüreğim, hatırlayınca birilerini bu kadar.
Tüm acıyan sızılarıma bir yara bandı gibi özlemlerimi çekip,
En çok seni unuttum...
Adın bir intihar gibi düştü düşüncelerimin en buğulu yanına,
Bazen yalnızlıkta, bazen de kalabalığın en orta yerinde
İsminin geçtiği herhangi bir filmin en saçma sahnesinde,
Bütün sözcükleri yutkunur gibi, sustum
Ve en çok seni unuttum...
Benim unutacak kimsem olmadı, senin kadar
Kimse öyle unutulamayacak gibi bakmadı gözlerimin içine,
Dokunmadı ellerime, güneşten bir parça umut bahşeder gibi
Kimse öyle sımsıcak gülümsemedi, yüzüme karşı...
En çok seni unuttum ben,
Çünkü her aklıma gelişin, bir başka gidişin habercisi oldu
Çünkü her gidişin, yeni bir intihar metoduydu
Kafamda bir dolu dünyayı kıyamete sürüklercesine,
En çok seni unuttum ben...
Her yürüdüğümde kaldırımlarda, el ele tutuşan bir çift gördüğümde
Ceblerime ilişen parmak uclarımın soğukluğunda buldum yokluğunu,
Gökyüzünden süzülen bir kar tanesi gibi düştün hafifçe kirpiklerime,
Gözyaşlarımla erittim, yanaklarımdan düşürüp cesedini
Toprağa gömer gibi...
Katledip bütün anılarımızı, peşinden ölür gibi
En çok seni unuttum ben..
Benim unutacak kimsem olmadı, senin kadar
Öyle sürekli aklımda tutamazdım isminin yedi harfini,
Bir gece yarısı şiirinin, orta yerine bütün alfabeyi kusar gibi
En çok seni unuttum ben.
O kadar zordu ki her defasında seni unutmak,
Zihnimin çeperine bütün bir şehrin çığlığını hapsedip,
Sesinin tonunu meçhul, öyle meçhul bir kalabalığa bırakmak
Hiç olmamışsın gibi, yokmuşsun gibi davranıp
Etrafa yaralı tebessümler saçmak...
O kadar zordu ki, sen gülünce gamzelerine düşen bakışlarımın
Yüreğime verdiği heyecanı bastırmak için yaşadığım kalp çırpıntılarının
Adını aşk koyarken, duyduğum hislerin verdiği mutluluğu unutmak...
Her defasında, bir başka öldürdüm kalbimi anlayacağın
Her defasında unutmak için seni, bir başka yaşadım
Tekrar ölmek için, bir başka nefes aldım...
Benim unutacak kimsem olmadı, senin kadar
En çok seni unuttum ben,
Çünkü en çok seni hatırladım, sevgilim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kelimelerin Gücü A'dına
PoesíaDün gördüm seni , yıllar geçmiş aradan. Ne garip kalbimde hiç bir şey olmaması ? Zaman hızla akıp gidiyor , saçlarında beyazlar var artık... Gülünce gözlerinin kenarında oluşan çizgiler sadece yaşlılık mı ? Yoksa sende öğrenmiş olabilir miydin...
