เพล้งง!!
ทำไมกินไปตั้งหลายขวดแล้วมันยังไม่เมาสักทีวะ วันนี้อยากจะเมาให้มันเละไปข้างนึงเลย!!
จริงๆจองกุกไม่ใช่คนคอแข็งอย่างที่ใครๆคิดหรอก ปกติกระป๋องสองประป๋องเขาก็ต้องเมาแล้ว แต่นี่อะไร แค่เดินไปเข้าห้องน้ำยังเดินตรงเลย คงไม่ต้องพูดถึงเรื่องเมาไม่เมาแล้ว
ก็คนมันอยากเมา เมาให้ลืมหน้าบางคน บางคนที่ใจร้าย บางคนที่เย็นชา
เช้าวันจันทร์ ยุนกิตั้งใจว่าจะพูดกับจองกุก อยากเคลียร์ โทรไปหาก็ไม่รับ เคาะประตูที่หน้าห้องก็ไม่มีใครเดินออกมาเปิดประตูให้ จนเขาต้องท้อในตอนนั้น เขาเองก็ไม่รู้จริงๆว่าไปทำอะไรให้วะ อะไรต้องโกรธเขาถึงขนาดนั้น แล้วดูสิ เขาต่างหากที่ควรจะโกรธไม่ใช่จองกุก!!
แต่นี่กลับหายหน้าหายตาไปเลย คนมันก็เป็นห่วงเหมือนกันนะเว้ย!!
" อ้าว...มึง มานั่งทำไรตรงนี้คนเดียววะ " เจโฮปเดินเข้ามานั่งด้วยข้างๆยุนกิที่โรงอาหาร เพราะเห็นเขานั่งคนเดียวและชะเง้อมองตรงมาที่ประตูโรงเรียนอยู่นานสองนานแล้ว ไอ้คนเป็นเพื่อนก็อดสงสัยไม่ได้ ปกติเพื่อนเขามันจะไม่ทำแบบนี้ไง ป่านนี้ยุนกิคนเก่าคงไปสนามบาสแล้ว
" กูมารอคน " เขาตอบ
" ใครวะ "
" ..เอ้อ เดี๋ยวมึงก็รู้ " ยุนกิบอกไปแบบนั้น เขาไม่รู้หรอกว่าจองกุกจะมาโรงเรียนไหมวันนี้ แต่นี่มันวันจันทร์นะ มันต้องมาเรียนดิ
YOU ARE READING
BRO or Boyfriend #KookGa
Fanfictionเขาสองคนจะสามารถเลื่อนสถานะระหว่างพี่ชาย กลายเป็นแฟนกันได้หรือไม่
