หลายอาทิตย์ผ่านไป จอนจองกุกและยุนกิกลับมาคุยกันเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกของจอนจองกุกยังคงกลับมาไม่หมด เขายังทำตัวเป็นปกติไม่ได้ ในเมื่อมันเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นแล้วนี่นา เป็นใครก็ทำใจยอมรับยากกันทั้งนั้นนั่นแหละ ถึงช่วงนี้มันจะดูเหมือนทุกอย่างกลับไปเป็นอย่างเก่าแล้วก็ตาม
ใครจะรู้...มันก็แค่ภายนอกเท่านั้นแหละ
" อาทิตย์หน้าฉันแข่งแล้วนะ นายจะมาดูหรือเปล่า " ยุนกิถามจอนจองกุกขณะที่เขาทั้งสองเดินขึ้นตึกมาพร้อมกัน หลายเดือนที่ผ่านมา มีแต่ซ้อม เขานับวันนับเวลามาตลอด เขาอยากจะแข่งมันให้จบๆไปเสียที ม.หกแล้ว ไหนจะต้องเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยอีก แต่ยังไง เขาก็ตั้งใจว่าจะใช้โควต้าเข้า ถึงยังไงก็ต้องพยายามอ่านหนังสือให้มากกว่านี้อยู่ดี
" ครับ ผมไปอยู่แล้ว " จอนจองกุกตอบ แต่ไม่ได้สบตากับคู่สนทนาตัวเอง
" นึกว่าจะไม่ไปซะแล้วสิ "
" หรือว่าพี่ไม่อยากให้ผมไปดูกันล่ะครับ มันก็ขึ้นอยู่กับพี่ด้วยนะ ถ้าพี่ไม่อยากให้ผมไป ผมก็จะไม่ไป ถ้าพี่อยากให้ผมไป ผมก็จะไป " สีหน้าเรียบเฉยนั่นทำให้ยุนกิไม่สบายใจเอาเสียเลย ให้ตายเถอะ พูดนิดพูดหน่อยก็ทำเป็นน้อยใจไป " ไปเรียนก่อนนะครับ แล้วเจอกันตอนเย็น " มันก็สมควรแล้วแหละ ที่ยุนกิจะได้รับรู้ถึงความรู้สึกที่จอนจองกุกแบกรับเอาไว้เสียบ้าง ไม่ใช่ให้เขารู้สึกอยู่คนเดียว
มันก็แฟร์ๆกันแล้วใช่ไหม ?
รู้ใจตัวเองสักทีสิยุนกิ นายชอบเขา นายชอบน้องเขา นายนั่นแหละ
บ้าเอ้ย... เขาได้เพียงแต่สบถคำหยาบอยู่ในใจเพียงคนเดียว คนมันไม่แน่ใจนี่ ไม่รู้ว่าความรู้สึกที่มีตอนนี้มันใช่หรือเปล่า มันเรียกว่าชอบได้หรือเปล่า อยากพูดได้เต็มปากเหมือนกันนะ
" ไม่เอาน่า..พูดแค่นี้ถึงต้องน้อยเนื้อต่ำใจกันเลยเหรอ นายนี่...ไม่ไหวเอาซะเลยน้าาา " ยุนกิตวัดแขนไปกอดคอของชายร่างสูงที่หยุดชะงักทันที ถึงจะต้องเขย่งตัวขึ้นหน่อยก็เถอะ
YOU ARE READING
BRO or Boyfriend #KookGa
Fanfictionเขาสองคนจะสามารถเลื่อนสถานะระหว่างพี่ชาย กลายเป็นแฟนกันได้หรือไม่