EISHA POV
"Yehey, Dahil kasal na tayo, sunod naman honeymoon." biglang bulalas ni Jake.
Nanlaki ang mga mata ko sa narinig ko. H-honey m-moon? O_o
"Uhm!" hinampas ko nga sa braso. Eh sumosobra na eh!
"Anong honeymoon eh di pa nga tayo kasal!" sigaw ko. Err. Kahit naman boyfriend ko na siya eh hindi ako makakapayag no! Nadala na ako! Ampft.
"Kasal na kaya tayo. Gusto mo panuorin pa natin eh." mayabang na sabi ng uguk. Anong papanuorin?
"Anong papanoorin? Aber?" tinaasan ko ng kilay.
"Ni-video ko kaya. Hahaha" tapos tumayo siya at kinuha ang kamera nakatago sa likod ng vase katapat ng pwesto namin.
Waaah! Nivideo nga ng lintek. Ayy. Buti na lang walang honeymoon kasi baka i-video niya eh (,--)
"Ikaw ha!! Panuod nga!" Eh. Hehe gusto ko lang panuorin ang rush wedding namin. Hehe
Napatigil ang panunuod namin sa aming "kasal" dahil nagring ang cellphone ko.
"Ako na." tumayo na siya.
"Hello?" tinignan ko siya habang kausap niya kung sino man 'yun.
Nakita ko na kumumot ang noo niya kaya tinanong ko kung sino ng walang boses.
Di siya sumagot at mukhang badtrip ang loko.
Tinititigan ko lang ang mata niya baka malaman ko kung bakit pero inabot na niya sa akin ang cellphone at umalis na.
Owwwwkeeey. Ano yun? Wala na bang honeymoon? Joke! Hehe.
"Hello best!" agad na bungad sa akin sa kabilang linya. Woah!
"BEST?!" nabigla ako sa boses na narinig ko. Ang BEST KO!!! T.T
"Best?" sabi ulit ni Mike na parang iiyak.
"Best?" tanong ko naman.
Parang puro best ang usapan? Nagkainitindihan na kami niyan. Hehe
"Anong problema?" tanong ko. Narinig ko na umiiyak siya.
"Kasi... Kasi.. WAAAAH! HUHUHU" bigla na lang umiyak ng sobrang lakas. Nailayo ko ang cellphone ko sa tenga ko sa sobrang lakas.
"Umayos ka nga. Kalma lang! Ano ba yun?" tanong ko
"Kasi.. Kasi.. Miss na kita!" sabi niya.
Napangiti ako ng mapait. Best ko! Akala ko hindi ako namiss. Miss ko na rin siya. T.T
"Ako rin naman eh. *singhot* Oh kamusta na ba diyan?" iniba ko topic. Ayoko mag-iyakan kami. Goodmood ako dito eh. Ampft.
"Best!!! WAAAAH!" umiyak na naman siya na malakas. Nailayo ko ulit yung cellphone ko sa tenga ko.
"Bakit na naman?" parang kinabahan ako dun sa iyak niya na yun eh.
"Si.. Si Ethan.. Gusto na ipawalang bisa ang kasal niyo. Im sorry. Gumawa na ako ng paraan, pinangunahan na kita pero ayaw ko na kasing masaktan ka friend. I'm sorry." paliwanag niya
At nang marinig ko yun, bumalik lahat ng sakit na nararamdaman ko, nung nahuli ko siya na may kasama na babae sa sasakyan niya, nung narinig ko yung usapan nila sa telepono at nag- i love you pa, pati ang pagpayag niya na ipalaglag ang anak namin. I hate him! I hate him! Bakit ganoon lang kadali sa kaniya ang lahat? Parang dinurog ang puso ko na naisip na nagkukumahog siyang pumirma sa divorce na yun para lang lumaya sa akin. Bumagsak na ang mga luha ko. Masakit na masyado.
Hindi ko na 'to kaya.
"Best. Sorry." naririnig ko ang pag-iyak niya.
"Ok lang. atleast hindi na ako aasa." i said. "Oh sige na! Marami pa ako gagawin dito eh." pagdadahilan ko.
