love me or leave me🌸hemmings

1.9

Lyndsy, uzun bir aradan sonra onu görmeyi beklemiyordu. Mezarlığa adım atar atmaz onu gördüğünde bir çığlık bırakıp, Luke'un boynuna sarılmıştı.

Ona sımsıkı sarılırken kokusu burnuna dolmuştu. Özlediği o kokunun her tarafını sarması hayal gördüğünü düşünmesine sebep oldu.

"Gerçeksin, değil mi?" diye sorduğunda Luke ona söz verdiği gibi dudaklarını dudaklarına bastırdı. Lyndsy hayal görmediğinin farkındaydı.

"Seni ne kadar özlediğimi asla bilemezsin, bebeğim." Luke'un söylediği sözler, az önceki öpücük kadar gerçekti.

"Seni seviyorum." diye mırıldandı Lyndsy. Luke mezarın üstüne bıraktığı papatya demetini aldı.

"Ben de seni seviyorum sevgilim. Tahmin ettiğinden daha fazla."

Luke ve Lyndsy her zaman gittikleri ağacın altına gidip oturdular.

"Beni bir daha bırakma Luke, gitme." Luke kalbinin sızladığını hissetti. Hem de daha öncesinde hiç olmadığı kadar.

"Gitmek zorundayım sevgilim." Lyndsy itiraz etmek için ağzını açmıştı ki Luke dudaklarını, sevgilisinin dudaklarına bastırdı. Şu an tek ihtiyacı buydu.

"Seni özleyeceğim. Ne zaman gidiyorsun?" Luke kolundaki saate baktı. Suratındaki ifade sevgilisini mutlu etmemişti.

"Bir saate gitmem gerekiyor."

Lyndsy suratı asık bir şekilde sevgilisini izledi. Onu tekrar görebildiği için şanslıydı.

"Beni sev ya da beni bırak Hemmings."

"Seni severken seni nasıl bırakayım güzelim?" Lyndsy, Luke'un ona seslenme biçimlerini seviyordu. Lyndsy, ona ait olan her şeyi seviyordu.

"Luke?"

"Efendim kelebeğim?"

"Hikayemiz hiç bitmesin, olur mu?"

"Hikayemiz bitmek zorunda sevgilim, her güzel şey bir gün biter." Luke'un söyledikleri Lyndsy'nin sinirlerini bozuyordu.

Bir saat boyunca oturdular, konuştular, sarıldılar. Luke sevgilisine şarkı söyledi. Mutluydu. Son zamanlarda mutlu olabileceği tek şey buydu ve bunu sonsuza dek unutmayacaktı.

Sonraki bölüm:Final,,,,,,