İlk Ders

77 18 11
                                    

Medya:Kealyn
Üniversitenin ilk günü. Kalbim sanki yerinden çıkacak. Hem üniversitede ilk gün hemde okulda yeni kız olmak çok zor. Dersin başlamasına son 2 dakika. Evet ders sonunda başladı. Öğretmen bir anda Kealyn kalk,deyince kalbime bir öküz oturdu sanki. Ne diyeceğimi bilemedim. Öģretmenin sorduğu bi anda aklımdan uçup gitti. Hocaya tekrar sordum. Hoca buraya nerden ve nasıl geldiğimi sordu. Hemen cevapladım:
Mannathan'dan geldim. Annem ve babam ne yazıkki yok. Öldüler  deyince sınıfta bir sessizlik oldu. Ben kafamı öne eğmiş söyleyeceklerime devam ediyordum. Hoca "Bu kadar yeterli oturabilirsin"dediğinde kafam eğik bir biçimde sırama oturdum. Dersin bittiğine dair o başlamak bilmeyen zil sonunda çaldı. Kendimi hemen tuvalete attım. Yüzüm kızarmış gözlerim şişmiş bir biçimde ağlamaya devam ediyordu. Tuvalete birden bir kız grubu girdi. Kim olduklarını bilmiyordum. Fakat bizim sınıftandılar. Benimle dalga geçmeye başladılar. Annem ve babam öldü diye. Sabrettim sabrettim. Ama nereye kadar!
Bu kızlar insanı deli eder! Bir anda ne olduysa kızlara bağırdım ve tuvaletten çıktım.
Sınıfa girdiğimde herkes arkadaş gruplarıyla sıralara oturmuş bişeyler konuşuyorlardı. Ben geldiğimde dağıldılar. Kesin benim hakkımda konuşuyorlardı. Sessizce bişey demeden sırama oturdum ve kafamı sırama gömdüm.

2. Ders zili çaldı. Öğretmen içeri girdi ve herkes sıralarına oturdu. Ders Matematikti. Hocamız çok tatlıydı. Adı Alex. Erkek bi hoca. Hoca bu okulda yeni olduğunu ve bizi tanımak istediğini söyledi. Herkes sırayla kalkıp kendini tanıttı. Sıra bana geldiğinde herkes bana dönmüş bir biçimde bana bakıyorlardı. Kendimi tanıtmaya başladım. Sıra o lanet söze geldi. "ANNEM VE BABAM ÖLDÜ." Sonunda söyledim ve sınıfa bakarak sessizce yerime oturdum. Kimsenin yüzüne bakmak istemiyordum. Kafamı sıraya gömdüm ve dersin bitmesini bekledim. Vakit geçmek bilmiyordu. Sonunda zil çaldı. Elimi yüzümü yıkamak için tuvalete gittim. Tuvalete giderken bir kızla çarpıştım. Çok tatlı birine benziyordu. Adını sordum. Jazzy dedi. İyimsever,dost canlısı birine benziyordu. Birbirmizi tanımak için kantine gittik. Bir kahve aldık ve boş bulduğumuz bir masaya oturduk. Bol bol sohbet ettik. Dersin başlamasına 5 dakika kala sınıfa çıktık. Maalesef sınıflarımız farklıydı. Ama bir dahaki teneffüs kantinde buluşmak üzere sözleştik ve sınıflarımıza girdik. Çok tatlı birine benziyordu. İlk günden bu kızı benimsemiştim. Güvenilir birine benziyordu.

 Güvenilir birine benziyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Medya: Jazzy

ÜNİVERSİTENİN 5. AYI
Okula alıştmıştım. Jazzy ile sanki kardeş gibi olmuştuk. Beni anlıyordu. Hatta beni tek anlayan Jazzy di. Jazzy ile bir ev tutmuştuk. Yani anlayacağınız ev arkadaşıydık. Evimizi düzene sokmuştuk. Herşey yolunda gidiyordu. Ta ki 4 gün öncesine kadar. Annem olduğunu ima eden bir kadın gecenin 1'inde kapımıza dayandı. Biz kapı çalındığında birden Jazzy'le korku ve şüpheyle birbirimize baktık. Ben korkar adımlarla kapıya yöneldim. Jazzy de arkamdan geliyordu. Ben ilk önce kapı deliğinden baktığımda bakımlı genç bir bayan vardı. Kapıyı açtığımda kim olduğunu sorduğumda "BEN SENİN ANNENİM"dedi. Ben ise annemin öldüğünü söyleyip kapıyı kapatırken kadın bir kere sözünün dinlenmesini istedi. Ben ise boş boş bakan gözlerle kadını süzüyordum. Yok olamazdı,bu kadın benim annem olamazdı! 

BENİM ANNEM ÖLMÜŞTÜ,BU İMKANSIZDI!!!🔫🔫

Kapıdaki kadına gitmesini söylesek de bizi dinlemeyip içeri girdi ve olanları anlatmaya başladı. Biz ise Jazzy ile birbirimuze bakıp somurtuyorduk. Kadına gitmesini söylesek de inkar edip benim annem olduğunu ima ediyordu

 Kadına gitmesini söylesek de inkar edip benim annem olduğunu ima ediyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Medya: Annem olduğunu ima eden kadın
ADI: MEARLYN

Zorluklar İçindeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin