part 7

3.4K 312 14
                                    

Εδώ και αρκετή ώρα ψάχνω ρούχα για το σχολείο. Η ντουλάπα μου δεν είναι τόσο περιποιημένη βέβαια. Πρέπει να σκαψεις για να βρεις αυτό που θες.

Κατέληξα τελικά σε ένα μαύρο Τζιν με σκισηματα και ένα άσπρο φούτερ που έγραφε "pizza is bae"

Βαριέμαι να βαφτω. Είμαι πολύ κατά. Δεν καταλαβαίνω γιατί το κάνουν είναι πολύ ψεύτικο.

Κατεβαινω κάτω και κάθομαι σε μια από τις αναπαυτηκες καρέκλες για πρωινο.

"Λοιπόν Εύα τι γίνεται στο σχολείο. Πάνε καλά τα μαθηματα" η μάνα μου μας έλειπε τώρα. Έχω όλα τα προβλήματα μου έχω και αυτή.

"Μια χαρά άσε με όμως τώρα γιατί δεν νιώθω και πολύ καλά." της είπα και δεν ξανά μίλησε.

Γύρισα στο πιάτο μου τελειώνοντας τις υπέροχες κρέπες που μου είχε φτιάξει η μητέρα μου.

(...)

"Λοιπόν Εύα τι θα γίνει?" με ρώτησε η Άλεξ καθώς περπαταγαμε στο προαύλιο του σχολείου.

"Τι θες να κάνω δηλαδή ρε Άλεξ?Σου έχω πέι πολλές φορές πως δεν μπορώ να τον ξεπεράσω." είπα κοιτώντας την με θυμό.

"Τότε δεν μου αφήνεις άλλη επιλογη" ωχ τι θα κάνει πάλι."ομγ Εύα κοίτα την μαθηματικού μας στο γραφειο!!"είπε και κοίταξα προς τα πάνω.

Μέχρι που τα χέρια της με σπρώχνουν με τόση δύναμη που πέφτω πάνω σε κάποιον.

Γυρίσω σιγά σιγά να δω φοβησμενη για το ποιον θα αντικρίσω.

Και ναι...ήταν ο ένας και μοναδικός Γιάννης.

Όχι ρε γαμωτο θα την σκοτώσω.

"Σ-συγγνώμη δεν σε είδα. Παραπατησα" του λέω κοιτάζοντας τον με γουρλωμένα μάτια από το σοκ.

"Εμ...δεν πειράζει δεν ήταν...τιποτα" Γτφ!!! Συγνωμη είναι άρρωστος. Σίγουρα έχει σαράντα πυρετό.

Αυτός ούτε καν που με έβρισε ούτε μου ζήτησε να πάω να του πάρω φαγητό με τα δικά μου λεφτά επειδή το δικό του έπεσε κάτω όταν έπεσα πάνω του.

οκκκκκ??? Περίεργα πράγματα συμβαίνουν.

"ρε άνθρωπέ πας καλα"φωναξα στην αλεξ

"χάρη σου εκανα" είπε περήφανα

"αυτή η μέθοδος ήταν που έλεγες? Να μου λείπει!" είπα νευριασμενα.

"Και αυτή είναι μόνο η αρχη" από αυτή όλα να τα περιμένεις.

"Και τι θα κερδίσω δηλαδή με το να πέφτω πάνω του κάθε φορά που τον βλεπω"της είπα καθώς προχωρούσαμε προς την εξώπορτα του σχολείου.

"Να σε προσεξει" θα της απάντησα αλλά κρατάω και επίπεδο. Έτσι λοιπόν έφυγα και κατευθύνθηκα προς το σπίτι μου.

Κάθησα και έκανα τα μαθήματα μου. Σε λίγο καιρό είναι Χριστούγεννα. Τι θα κάνουμε άραγε με την Άλεξ?
Πόσες μέρες έχουμε ακόμα?

Ανοίγω το κινητό μου ψάχνοντας πόσες μέρες  μας έχουν μεινει για τα χριστουγεννα.

"Τιιι 20 μέρες??? Δεν θα προλάβω."

Κάθε χρόνο η οικογένεια της Άλεξ και η δική μου οικογένεια μαζευόμαστε στο σπίτι και τρώμε την παραμονη. Περνά με υπέροχες στιγμές και ανταλλάσουμε δώρα.

Πέρσυ στην Άλεξ είχα πάρει μια υπέροχη Κολόνια και της είχα φτιάξει ένα χειροποίητο βάζο με με σα φωτογραφίες μας. Τα λάτρεψε.

Τώρα θα μου πείτε σε εμένα τι είχε πάρει?

Λοιπόν σε μένα ένα φόρεμα που πάντα ήθελα να αγοράσω και τα σουπερσταρ παπούτσια.

Πραγματικά το δώρο ήταν υπέροχο.
Πέρσυ όμως δεν καταφέραμε να δούμε τον αδελφό της.

Φέτος ευτυχώς θα είναι μαζί μας.
Και τώρα που λέμε για τον Μανώλη τον ξέχασα τελείως. Είχαμε πει να πάμε καμία βόλτα μαζί!

Αρπάζω το τηλεφωνο και τον καλώ.

******************************************************************************
holaaaaaa😀😀

τι κάνετε??

Δεν έχω λόγια. Πραγματικά σας ευχαριστώ για όλα τα views και τα vote.

μέχρι το επόμενο
see yaa😊bro_fist👊👊👊

10 ways to get your crush Where stories live. Discover now