Gül Kurusu

Gece

Gece çöküyor ruhuma, gökyüzü aya kavuşunca.
Sana yenilişlerim geliyor aklıma, ölümden beter her gece bu vakit.
Ay gülümsedikçe, gökyüzü yıldızlanıyor.
Unutuyor benim gibi; kaderimizde yalnızlık yazılı bizim.

Yaslıyor sırtını geceye. Sesizce ayın Deniz'lere atığı cilveleri izliyor.
Oysa çok iyi biliyor, hasret kokan şiirleri gece getirir.
Çünkü şairler, gece ölür.

Ben ise, güneş uğruna terk edilen gökyüzü gibi şimdi; ayın geri dönüşlerini beklemekteyim.

G.A.