Broken wings

Proloog

Jace werd wakker van een harde schreeuw.

De schreeuw kwam uit de kelder. Toen hij de gang opliep viel hij om van schrik.

Op de muren zaten grote zwarte vegen bloed, als je goed keek zag je de vingerafdrukken zitten.

Jace liep verder en volgde het spoor.

Steeds sneller, harder. Nog een schreeuw.

Hij rende de trap af en gleed bijna uit door de grote plas bloed.

Hij opende de grote deur open deed voelde hij een brandend gevoel in zijn handen.

Hij bekeek zijn handen en zag een blauwe gloed van zijn handen komen.

Hij bekeek de deur nog keer nu zag hij dat er kleine straaltjes blauw spul langs de ijzeren pinnen liepen.

"Vergif" fluisterde hij terwijl hij zijn handen afveegde.

Jace rende verder en kwam bij een grote deur.

Deze keer hoorde hij niet iemand schreeuwen. Maar het was iemand die aan het huilen was.

Toen hij de deur opende zag hij een meisje van zijn leeftijd op de grond liggen.

Jace probeerde dichter bij te komen, maar het meisje deinsde achteruit verder de duisternis in.

" ga weg fluisterde ze, jij hoort hier niet te zijn".

Ik ga alleen weg. Zei hij "als jij in het licht komt" het meisje aarzelde even, maar kroop daarna het licht in.

Wat jace toen zag was vreselijk. Het meisje zat van top tot teen onder het bloed.