Birgün hissedersin yolun sonuna geldiğini
Hatırlarsın sevipte kaybettiklerini
Bir soğuk rüzgar gibi çarpar yüzüne
Boş avuntularda mahvetmişsindir kendini
Çevrene verirsin ilgini
İşine ailene ne bileyim belki kedine
Kalbin başka yerdedir sen başka yerde
Söz geçmezki gönüle
Birgün yolda yürürken
Belki de bulaşık yıkarken
Ne bileyim işte..
Şimşekler çakıverir beyninde
'Ben ne yapıyorum' diye
Yanlış oyun, yanlış perde
Birşeyler illaki yanlış işte
Kandırmaktasın kendini yine
Bir boşluk sarar bedenini
Acılar alıvermiştir eski yerini
Sen fırtına öncesi sessizliği
Huzur sanmışsındır
Bir anlık zamanda
Unutuverirsin kendini
Ve geçmeyen geçmişi
